Countess Bathory - Vital Remains

Welcoming the virgins fair, to live a noble life

In the castle known to all — the Count’s internal wife

She invites the peasants with endless lavish foods

But, when evening spreads it wings, she rapes them of their blood

Countess Bathory

Countess Bathory

All day long the virgins sit and feast on endless meals

The Countless laughs and sips her wine — her skin doth crack and peel

But when nighttime fills the air one must pay the price

The Countess takes her midnight bath with blood that once gave life

Countess Bathory

Countess Bathory

Living in her self styled Hell, the Countess dressed in black

Life’s so distant — death’s so near — no blood to fury time back

The castle walls are closing in, she’s crippled now with age

Welcomes death with open arms — the reaper turns the page

Countess Bathory

Countess Bathory

De maagden verwelkomen op een eerlijke manier, om een ​​nobel leven te leiden

In het kasteel dat iedereen kent - de interne vrouw van de graaf

Ze nodigt de boeren uit met eindeloos overdadig eten

Maar als de avond zijn vleugels uitslaat, verkracht ze hen van hun bloed

Gravin Bathory

Gravin Bathory

De hele dag zitten de maagden en smullen ze van eindeloze maaltijden

De Ontelbare lacht en nipt van haar wijn — haar huid barst en schilfert af

Maar wanneer de nacht de lucht vult, moet men de prijs betalen

De gravin neemt haar middernachtbad met bloed dat ooit leven gaf

Gravin Bathory

Gravin Bathory

Wonen in haar zelfbenoemde hel, de gravin gekleed in het zwart

Het leven is zo ver - de dood is zo dichtbij - geen bloed om woedend te zijn

De kasteelmuren komen dichterbij, ze is nu kreupel van ouderdom

Verwelkomt de dood met open armen — de maaier slaat de bladzijde om

Gravin Bathory

Gravin Bathory