Crazy Mary - Victoria Williams

She lived on a curve in the road

In an old tar-paper shack

On the south side of the town

On the wrong side of the tracks

Sometimes on the way into town we’d say

«Mama, can we stop and give her a ride?»

Sometimes we did as she shook her head

And her hands flew from her side

Wild eyed, crazy Mary

Down along the road, past the Parson’s place

The old blue car we used to race

Little country store with a sign tacked to the side

Said, «No L O I T E R I N G allowed»

Underneath that sign always congregated quite a crowd

Take a bottle, drink it down, pass it around

Take a bottle, drink it down, pass it around

Take a bottle, drink it down, pass it around

One night thunder cracked mercy backed outside her windowsill

Dreamed I was flying high above the trees, over the hills

Looked down into the house of Mary

Bare bulb blown, newspaper-covered walls

And Mary rising up above it all

Next morning on the way into town

We saw some skid marks, and followed them around

Over the curve, through the fields

Into the house of Mary

That what you fear the most

Could meet you halfway

That what you fear the most

Could meet you halfway

Take a bottle, drink it down, pass it around

Take a bottle, drink it down, pass it around

Take a bottle, drink it down, pass it around

Take a bottle, drink it down, pass it around

Around, around, around, around

Where she stops no, no, nobody knows

No, nobody knows, nobody knows

Nobody knows, no, nobody knows

Ze woonde in een bocht in de weg

In een oude hut van teerpapier

Aan de zuidkant van de stad

Aan de verkeerde kant van de sporen

Soms op weg naar de stad zouden we zeggen

«Mama, kunnen we stoppen en haar een lift geven?»

Soms deden we dat terwijl ze haar hoofd schudde

En haar handen vlogen van haar zij

Wilde ogen, gekke Mary

Langs de weg, voorbij het huis van de dominee

De oude blauwe auto waarmee we racen

Kleine plattelandswinkel met een bord aan de zijkant geplakt

Zei: «L O I T E R I N G toegestaan ​​niet»

Onder dat bord kwam altijd een behoorlijke menigte samen

Neem een ​​fles, drink hem op, geef hem door

Neem een ​​fles, drink hem op, geef hem door

Neem een ​​fles, drink hem op, geef hem door

Op een nacht knalde de donder genade achter haar vensterbank

Droomde dat ik hoog boven de bomen vloog, over de heuvels

Keek neer in het huis van Maria

Kale lamp gesprongen, met kranten bedekte muren

En Mary stijgt boven dit alles uit

De volgende ochtend op weg naar de stad

We zagen enkele remsporen en volgden ze

Over de bocht, door de velden

In het huis van Maria

Dat is waar je het meest bang voor bent

Kan je halverwege ontmoeten

Dat is waar je het meest bang voor bent

Kan je halverwege ontmoeten

Neem een ​​fles, drink hem op, geef hem door

Neem een ​​fles, drink hem op, geef hem door

Neem een ​​fles, drink hem op, geef hem door

Neem een ​​fles, drink hem op, geef hem door

Rond, rond, rond, rond

Waar ze stopt, nee, nee, niemand weet het

Nee, niemand weet het, niemand weet het

Niemand weet het, nee, niemand weet het