Periodi - Vesta

Kuka vaan on pätevä näkemään mun läpi

Et nyt on tosi heavy heavy heavy periodi

Eikä toi sun kylmä selkä päästä mua helpolla

Varo vaan, alan pian ovii sulkea

Ottaisit varovasti, oon tippunut

Ja sitä sun pitää sietää nyt, et selviydyn

Et loppuu tää ja alkaa uus

Et kuulisin mä muutakin kun oman surun

Sulla vaikee ero oli, mut miltä musta tuntuu?

Kun käännät selän, kun vielä elän mut kidun

Voisit ottaa syliin, sanoo: «Selviit hyvin»

«Tää on vaan kuoppa josta nouset, kulta uskon sinuun»

Kun kaikenlaista sattuu, mut ihminen toipuu

Se vahvistuu ja rakentuu, eikä siitä mitään ilman suruu tuu

Iedereen is gekwalificeerd om door mij heen te kijken

Je zit nu niet echt in een hele zware zware periode

En bracht de kou van de zon niet terug om me gemakkelijk te bereiken

Pas op, de branche gaat binnenkort sluiten

Je zou het voorzichtig doen, ik ben gevallen

En die zon moet nu doorstaan, dat overleef je niet

Je raakt hier niet uit en begint een nieuwe

Ik zou niets meer horen dan mijn eigen verdriet

Je had moeite om het verschil te maken, maar hoe voelt zwart?

Wanneer je je de rug toekeert terwijl ik nog leef, maar marteling

Je zou het in je armen kunnen nemen, zegt: "Je bent in orde"

"Dit is gewoon een put waaruit je zal opstaan, schat, ik geloof in je"

Als er van alles gebeurt, maar de mens herstelt

Het is versterkt en geconstrueerd, en niets zonder is droevig