Kahve Nevresimler - Vera

Keyiflenir

Güneşli bir pazar günü evindedir

Teker teker kaydırır resimleri ilk gençliğe

Ve sokakta akordeonla o eski şarkı çalar

Düşünceler serilir o kahve nevresimlere

İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi

Bir çay koyar

Içinde bir karanfil eksik olmasın

Sokak susar

Kalır yine filmleriyle başbaşa

Yankılanır salonunda kendi iç sesi bile

Düşünceler serilir o kahve nevresimlere

İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey hiçbir ses kalmamış gibi

geniet

Op een zonnige zondag is hij thuis

Scrollt de foto's een voor een naar de eerste jeugd

En op straat speelt dat oude liedje met de accordeon

Gedachten worden gelegd op dat koffielinnen

Hij geloofde, vertrouwde, lachte, verheugde zich.

Het is als niets, geen geluid meer

zet een thee

Mis er geen kruidnagel in

De straat is stil

Hij blijft weer alleen met zijn films

Zelfs zijn eigen innerlijke stem galmt door de zaal

Gedachten worden gelegd op dat koffielinnen

Hij geloofde, vertrouwde, lachte, verheugde zich.

Het is als niets, geen geluid meer

geloofde, vertrouwde, lachte, verheugde zich

geloofde, vertrouwde, lachte, verheugde zich

geloofde, vertrouwde, lachte, verheugde zich

Het is alsof er niets meer over is