Sovereign Nocturnal - Velnias

Hope resigned but a whisper — the flicker of a dying flame struggling against

the wind

Anon the embers surrender to the lengthening of shadows

Upon a pallid steed she rides, sovereign nocturnal

Crept the frost to claim the earth, relentless her reign of lunar radiance

Her embrace of gray shall tear asunder

She dances upon the ashes — a spectre amidst the trees

Wreathed in stars — ethereal beauty

The harvester of the life flame

My life entrusted to these embers fallen cold is forfeit in your shadow,

yours to take away…

Hoop berustte maar een fluistering - de flikkering van een stervende vlam die worstelt tegen

de wind

Anon geven de sintels zich over aan het verlengen van schaduwen

Op een bleek ros berijdt ze, soevereine nachtdieren

Bekroop de vorst om de aarde te claimen, meedogenloos haar heerschappij van maanstraling

Haar omhelzing van grijs zal verscheuren

Ze danst op de as — een spook tussen de bomen

Gehuld in sterren — etherische schoonheid

De oogster van de levensvlam

Mijn leven toevertrouwd aan deze koud geworden sintels is verbeurd in uw schaduw,

de jouwe om mee te nemen...