Desolation - Vanha

Desolation rules the surface now

As the ashes fall upon those who does not exist

Silence controls everything

And the stars, visible no more

Cold and dark is all that remains

Where there once was love

Slowly this will crumble and fall

And in the end, darkness for us all

The dark, the cold, the empty devours us all

Swallows us whole, and the soul we bear

To be forgotten, forever

To dissolve, into never

The lust to remember and the prayers for hope

Will soon be forgotten, as we all fade away

Into the darkness we move

And desolation remains

Give in to the darkness

Give in to death

As the pulse fades away

So does everything else, forever

Desolation remains

Desolation constrains

All signs of life is no more

To ashes torn

Into the darkness we descend

Into the nothingness we end

Verlatenheid heerst nu over het oppervlak

Zoals de as valt op degenen die niet bestaan

Stilte beheerst alles

En de sterren, niet meer zichtbaar

Koud en donker is het enige dat overblijft

Waar ooit liefde was

Langzaam zal dit afbrokkelen en vallen

En uiteindelijk, duisternis voor ons allemaal

Het donker, de kou, het lege verslindt ons allemaal

Slikt ons heel, en de ziel die we dragen

Om vergeten te worden, voor altijd

Op te lossen, in nooit

De lust om te onthouden en de gebeden om hoop

Wordt snel vergeten, want we verdwijnen allemaal

We gaan de duisternis in

En verlatenheid blijft

Geef toe aan de duisternis

Toegeven aan de dood

Naarmate de hartslag vervaagt

Dat geldt ook voor al het andere, voor altijd

Verlatenheid blijft

Verlaten beperkingen

Alle tekenen van leven zijn niet meer

Tot as gescheurd

In de duisternis dalen we af

In het niets eindigen we