The Apple - Vajra

There’s a dull ache deep inside my head

Endlessly nibbling on my good sense

And this scar festers, it just won’t mend

Lingering like the oil on the riverbed

And I’ve become a witness

Communing at the constants

Seeing only the edge of dawn and dusk

So I delay

This destined departure

Dangling back and forth

Riding this pendulum

Of truth and faith

Afraid to leave this space

This yearning is a reminder

To sit, to listen, reconnect, be open

Let it be

To sit, to listen, reconnect, be open

Let it be

Dispassioned, I was and learned but a few

Took the easier path, set aside my truth

Entombed in the past, repainting memories

I cling to that fiction, I trail helplessly

And I’ve become a witness

Communing at the constants

Seeing only the edge of dawn and dusk

So I delay

This destined departure

Dangling back and forth

Riding this pendulum

Of truth and faith

Afraid to leave this space

This yearning is a reminder

To sit, to listen, reconnect, be open

Let it be

To sit, to listen, reconnect, be open

Let it be

And I’ve become a witness

Communing at the constants

Seeing only the edge of dawn and dusk

So I delay

This destined departure

Dangling back and forth

Riding this pendulum

Of truth and faith

Afraid to leave this space

This yearning is a reminder

To sit, to listen, reconnect, be open

Let it be

To sit, to listen, reconnect, be open

Let it be

Let it be

Let it be

Let it be

Let it be

Let it be

Er is een doffe pijn diep in mijn hoofd

Eindeloos aan mijn gezond verstand knabbelen

En dit litteken ettert, het geneest gewoon niet

Blijft hangen als de olie op de rivierbedding

En ik ben een getuige geworden

Communiceren op de constanten

Alleen de rand van zonsopgang en zonsondergang zien

Dus ik stel uit

Dit voorbestemde vertrek

Heen en weer bungelen

Op deze slinger rijden

Van waarheid en geloof

Bang om deze ruimte te verlaten

Dit verlangen is een herinnering

Om te zitten, te luisteren, opnieuw verbinding te maken, open te zijn

Laat maar zo

Om te zitten, te luisteren, opnieuw verbinding te maken, open te zijn

Laat maar zo

Bevooroordeeld, ik was en leerde maar een paar

Nam de gemakkelijkere weg, zet mijn waarheid opzij

Begraven in het verleden, herschilderen van herinneringen

Ik klamp me vast aan die fictie, ik loop hulpeloos achter

En ik ben een getuige geworden

Communiceren op de constanten

Alleen de rand van zonsopgang en zonsondergang zien

Dus ik stel uit

Dit voorbestemde vertrek

Heen en weer bungelen

Op deze slinger rijden

Van waarheid en geloof

Bang om deze ruimte te verlaten

Dit verlangen is een herinnering

Om te zitten, te luisteren, opnieuw verbinding te maken, open te zijn

Laat maar zo

Om te zitten, te luisteren, opnieuw verbinding te maken, open te zijn

Laat maar zo

En ik ben een getuige geworden

Communiceren op de constanten

Alleen de rand van zonsopgang en zonsondergang zien

Dus ik stel uit

Dit voorbestemde vertrek

Heen en weer bungelen

Op deze slinger rijden

Van waarheid en geloof

Bang om deze ruimte te verlaten

Dit verlangen is een herinnering

Om te zitten, te luisteren, opnieuw verbinding te maken, open te zijn

Laat maar zo

Om te zitten, te luisteren, opnieuw verbinding te maken, open te zijn

Laat maar zo

Laat maar zo

Laat maar zo

Laat maar zo

Laat maar zo

Laat maar zo