Circle of Friends - Vagrants

Too afraid to stay, too much of a coward to leave

These apparitions in my mind won’t let go of me

I can’t see the forest through the trees

Everything feels like its burning inside of me

My convictions have always haunted me

Like the ghost of an empty house

I can’t shake this emptiness

The undead stay trapped behind my mouth

This is the last time that I’ll say to you

«Your words only weight so much»

But I’ll keep it fast, cause the irony has lost its touch

But I can’t shake this feeling, I’m too far gone

I’m wrong and going nowhere

Who am I to hate my past?

Hollow hearts weren’t meant to last

Because now, I see that everything’s been wrong

Just because of me

Have these thoughts, these unclear demons

Torn inside me from the start

I only seem to like myself

When I hold a heavy heart

Self-righteous, self-loathing

You’re a self-depreciating cynic

There’s something wrong

I just can’t put my finger on it

I know you know, that I don’t know

But I know that you can feel it

There’s something haunting in your eyes

You’re something I hope to God

That I wish that I could forget

I want to say I’m sorry

I don’t feel the same way that you do

I’m haunted more by my own sins

Than I could ever be by the ghost of you

This is the last time that I’ll say to you

«Your words only weight so much»

But I’ll keep it fast, cause the irony has lost its touch

But I can’t shake this feeling, I’m too far gone

I’m wrong and going nowhere

Who am I to hate my past?

Hollow hearts weren’t meant to last

Te bang om te blijven, te laf om te vertrekken

Deze verschijningen in mijn geest laten me niet los

Ik zie door de bomen het bos niet meer

Alles voelt alsof het in mij brandt

Mijn overtuigingen hebben me altijd achtervolgd

Als de geest van een leeg huis

Ik kan deze leegte niet afschudden

De ondoden blijven gevangen achter mijn mond

Dit is de laatste keer dat ik tegen je zeg

«Je woorden wegen alleen zo veel»

Maar ik zal het snel houden, want de ironie heeft zijn raakvlak verloren

Maar ik kan dit gevoel niet van me afschudden, ik ben te ver weg

Ik heb het mis en ga nergens heen

Wie ben ik om mijn verleden te haten?

Holle harten waren niet bedoeld om lang mee te gaan

Omdat ik nu zie dat alles verkeerd is geweest

Alleen vanwege mij

Heb deze gedachten, deze onduidelijke demonen

Vanaf het begin in me verscheurd

Ik lijk alleen mezelf aardig te vinden

Als ik een zwaar hart heb

Zelfingenomen, zelfhaat

Je bent een cynicus met zelfspot

Er is iets mis

Ik kan er gewoon mijn vinger niet op leggen

Ik weet dat jij het weet, dat ik het niet weet

Maar ik weet dat je het kunt voelen

Er spookt iets in je ogen

Je bent iets dat ik hoop voor God

Dat ik wou dat ik het kon vergeten

Ik wil zeggen dat het me spijt

Ik voel niet hetzelfde als jij

Ik word meer achtervolgd door mijn eigen zonden

Dan ik ooit zou kunnen zijn door de geest van jou

Dit is de laatste keer dat ik tegen je zeg

«Je woorden wegen alleen zo veel»

Maar ik zal het snel houden, want de ironie heeft zijn raakvlak verloren

Maar ik kan dit gevoel niet van me afschudden, ik ben te ver weg

Ik heb het mis en ga nergens heen

Wie ben ik om mijn verleden te haten?

Holle harten waren niet bedoeld om lang mee te gaan