When The Sun Drowns In Dark - Vader

Walk the hidden ways of mysterious, iniquity lands

Paved with roads of thorns

Light has diminished to none

A world of total splendor

Ravenous for devotion

Where all gods possess the thrones

Worshipped by those with no will

A rapturous love, their moral goodness

With no emotion, they kill dissimilarity

Indisputable allegiance to wicked ways

Overthrown all their teachings

The abrupt failure of now impaled beings

Their temples burn in blazing fire

All life absorbed by her darkness

Never to return again

Echoes of the nameless

Erupt from her womb

Where the sun drowns in dark

The left hand path engulfs

Only when the one who fell

Betrayed by their lies

Made her way to their icon doors

And evoke the darkness

She made the sun disappear

All stars collapse and daylight fades

She has a grip on all what was

Overthrown their teachings

Abrupt failure of now impaled beings

Their temples burn in flames

As her grip is ferocious

When the sun has drowned in dark

All that ever was, will be only a memory

And your tears will be fuel to her reign

Echoes of the nameless

Erupt from her womb

Where the sun drowns in dark

The left hand path engulfs

Bewandel de verborgen wegen van mysterieuze, ongerechtigheidslanden

Geplaveid met wegen van doornen

Licht is afgenomen tot geen

Een wereld van totale pracht

Verhongerd voor toewijding

Waar alle goden de tronen bezitten

Aanbeden door mensen zonder wil

Een meeslepende liefde, hun morele goedheid

Zonder emotie doden ze ongelijkheid

Onbetwistbare trouw aan slechte manieren

Al hun leringen omvergeworpen

Het abrupte falen van nu gespietste wezens

Hun tempels branden in laaiend vuur

Al het leven in beslag genomen door haar duisternis

Nooit meer terugkeren

Echo's van de naamlozen

Uit haar baarmoeder barsten

Waar de zon verdrinkt in het donker

Het pad van de linkerhand overspoelt

Alleen toen degene die viel

Verraden door hun leugens

Ging naar hun icoondeuren

En roep de duisternis op

Ze deed de zon verdwijnen

Alle sterren storten in en het daglicht vervaagt

Ze heeft grip op alles wat was

Hun leringen omverwerpen

Abrupt falen van nu gespietste wezens

Hun slapen branden in vlammen

Omdat haar greep woest is

Wanneer de zon in het donker is verdronken

Alles wat ooit was, zal slechts een herinnering zijn

En jouw tranen zullen brandstof zijn voor haar heerschappij

Echo's van de naamlozen

Uit haar baarmoeder barsten

Waar de zon verdrinkt in het donker

Het pad van de linkerhand overspoelt