Corridors of Madness - Uriah Heep

I’m looking out over the water

Feeling the cold in my bones

A terrible nightmare growing around me I never felt so alone

I’m starting to see my reflection

A whisper of light in the sky

The dark water called me, pulling me in Down where the old spirits lie

I look at the moon as it flickers

Through the waves like a lost memory

I’m losing control as the spirits are laughing

Singing their dark harmony

They try everything to destroy me They’re drawing me into the game

Question or answer, will I live or die

Convincing me I am insane

Ah ah ah…

In the corridors of madness

Ah ah ah…

They go on and on and on Ah ah ah…

They say they want to take me home

They live in the world under water

Maybe we end up this way

But I’m still alive and I’m frightened to death

The fear of watery grave

I’m reaching out into the silence

Begging for help to appear

The whisper of light that was there in the sky

Pulling me into the clear

So don’t look out over the water

You never know what you wil find

You could be saved or you could be lost

May even go out of your mind

So now when you see your reflection

As spirits are tempting you in Calling your name like a lamb to the slaughter

Fearing the pendulum swing

Ik kijk uit over het water

De kou in mijn botten voelen

Er groeide een vreselijke nachtmerrie om me heen. Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld

Ik begin mijn weerspiegeling te zien

Een fluistering van licht in de lucht

Het donkere water riep me, trok me naar beneden waar de oude geesten liggen

Ik kijk naar de maan terwijl hij flikkert

Door de golven als een verloren herinnering

Ik verlies de controle terwijl de geesten lachen

Zingen hun donkere harmonie

Ze proberen alles om me te vernietigen. Ze trekken me het spel in

Vraag of antwoord, zal ik leven of sterven?

Overtuig me ik ben gek

Ah ah ah…

In de wandelgangen van de waanzin

Ah ah ah…

Ze gaan maar door en door en door Ah ah ah...

Ze zeggen dat ze me naar huis willen brengen

Ze leven in de wereld onder water

Misschien eindigen we op deze manier

Maar ik leef nog en ik ben doodsbang

De angst voor een waterig graf

Ik reik uit in de stilte

Smeken om hulp om te verschijnen

Het gefluister van licht dat daar in de lucht was

Me naar buiten trekken

Kijk dus niet uit over het water

Je weet nooit wat je zult vinden

U kunt worden gered of u kunt verloren gaan

Kan zelfs uit je hoofd gaan

Dus als je nu je spiegelbeeld ziet

Omdat geesten je verleiden door je naam te noemen als een lam naar de slachtbank

Uit angst voor de slingerbeweging