No Woman No Cry - Urban Love, Moana, Astrud C

I remember when we used to sit

In the government yard in Trenchtown,

Oba — obaserving the 'ypocrites

As they would mingle with the good people we meet.

Good friends we have, oh, good friends we’ve lost

Along the way.

In this great future, you can’t forget your past;

So dry your tears, I say.

No, woman, no cry;

No, woman, no cry.

'Ere, little darlin', don’t shed no tears:

No, woman, no cry.

Said — said — said: I remember when-a we used to sit

In the government yard in Trenchtown.

And then Georgie would make the fire lights,

As it was logwood burnin' through the nights.

Then we would cook cornmeal porridge,

Of which I’ll share with you;

My feet is my only carriage,

So I’ve got to push on through.

But while I’m gone, I mean:

Everything’s gonna be all right!

Everything’s gonna be all right!

Everything’s gonna be all right!

Everything’s gonna be all right!

I said, everything’s gonna be all right-a!

Everything’s gonna be all right!

Everything’s gonna be all right, now!

Everything’s gonna be all right!

So, woman, no cry;

No — no, woman — woman, no cry.

Woman, little sister, don’t shed no tears;

No, woman, no cry.

I remember when we used to sit

In the government yard in Trenchtown.

And then Georgie would make the fire lights,

As it was logwood burnin' through the nights.

Then we would cook cornmeal porridge,

Of which I’ll share with you;

My feet is my only carriage,

So I’ve got to push on through.

But while I’m gone:

No, woman, no cry;

No, woman, no cry.

Woman, little darlin', say don’t shed no tears;

No, woman, no cry.

Eh!

(Little darlin', don’t shed no tears!

No, woman, no cry.

Little sister, don’t shed no tears!

No, woman, no cry.)

Ik weet nog dat we zaten

Op de overheidswerf in Trenchtown,

Oba — het observeren van de 'ypocrites'

Zoals ze zich zouden mengen met de goede mensen die we ontmoeten.

Goede vrienden die we hebben, oh, goede vrienden die we hebben verloren

Onderweg.

In deze geweldige toekomst kun je je verleden niet vergeten;

Dus droog je tranen, zeg ik.

Geen vrouwen, geen verdriet;

Geen vrouwen, geen verdriet.

'Eh, kleine schat', laat geen tranen:

Geen vrouwen, geen verdriet.

Said — zei — zei: ik herinner me wanneer-a we zaten

Op het overheidsterrein in Trenchtown.

En dan zou Georgie de vuurlichten maken,

Omdat het 's nachts hout verbrandde.

Dan zouden we havermoutpap koken,

Waarvan ik met je zal delen;

Mijn voeten zijn mijn enige rijtuig,

Dus ik moet doorzetten.

Maar terwijl ik weg ben, bedoel ik:

Alles zal goedkomen!

Alles zal goedkomen!

Alles zal goedkomen!

Alles zal goedkomen!

Ik zei: alles komt goed - een!

Alles zal goedkomen!

Alles komt goed, nu!

Alles zal goedkomen!

Dus vrouw, niet huilen;

Nee — nee, vrouw — vrouw, niet huilen.

Vrouw, zusje, huil niet;

Geen vrouwen, geen verdriet.

Ik weet nog dat we zaten

Op het overheidsterrein in Trenchtown.

En dan zou Georgie de vuurlichten maken,

Omdat het 's nachts hout verbrandde.

Dan zouden we havermoutpap koken,

Waarvan ik met je zal delen;

Mijn voeten zijn mijn enige rijtuig,

Dus ik moet doorzetten.

Maar terwijl ik weg ben:

Geen vrouwen, geen verdriet;

Geen vrouwen, geen verdriet.

Vrouw, kleine schat, zeg, laat geen tranen;

Geen vrouwen, geen verdriet.

eh!

(Little darlin', laat geen tranen!

Geen vrouwen, geen verdriet.

Kleine zus, huil niet!

Geen vrouwen, geen verdriet.)