Die alte Leier - Unheilig

Ich seh den Regenbogen wenn er durch die Wolken fällt

Die Blätter wehen im Wind vorbei

In einer frühen kalten Welt

Ein Schatten streift fast unerkannt die Symphonie

Wenn der Nebel sich vom Boden hebt

Dreht er seine Melodie

Ich sehe ihn an Mit der Leier in der Hand

Dreht er seine Melodie

Leblos und ohne Ziel

Immerzu die alte Weise

Lauschen ihm nur noch die Greise

Leblos und ohne Ziel

Dreht er seine eigene Melodie

Ich seh die fremden Blicke

Die mit Abscheu übersehen

Nur im Alibi aus Zeit

Ruhelos einfach weitergehen

Sein leerer Blick erzählt vom Fall so stark wie nie

Wenn der Nebel sich vom Boden hebt

Dreht er seine Melodie

Ik zie de regenboog als hij door de wolken valt

De bladeren waaien in de wind

In een vroege koude wereld

Een schaduw, bijna niet herkend, strijkt over de symfonie

Wanneer de mist van de grond opstijgt

Draait hij zijn deuntje?

Ik kijk hem aan met de lier in de hand

Draait hij zijn deuntje?

Levenloos en doelloos

Altijd op de oude manier

Alleen de oude mannen luisteren naar hem

Levenloos en doelloos

Draait hij zijn eigen deuntje?

Ik zie de vreemde blikken

Degenen die met afschuw over het hoofd worden gezien

Alleen in het alibi van de tijd

Loop maar rusteloos door

Zijn lege blik vertelt sterker dan ooit over de zaak

Wanneer de mist van de grond opstijgt

Draait hij zijn deuntje?