Das Leben ist meine Religion - Unheilig

Mein Herz beginnt zu schlagen

Es flüstert «meine Zeit»

Das Abend gut geschultert

Die Stadt verschwindet

Und ich bin frei

Mein Weg führt durch die Wälder

Über Stock und Stein

Zum Fußen meines Berges

Der Nacht bricht an

Doch ich bin nicht allein

Es brennt ein Feuer in meinem Herz

Es trägt mich weiter und lindert meinen Schmerz

Ich bin zu hoch, ich kann den Hebel sehen

Das Leben is meine Religion

Ich halt mich an ihr fest wenn ich am (???) stehe

Ich gehe durch Wolken, Sturm und Wind

Bis (wir nun?) endlich sind

Der Morgen ruft zum Anstieg

Ich schlag das Eisen in den Stein

Ich sehe hinauf und starre

Die alte Welt wird so klein

Mijn hart begint te kloppen

Het fluistert "mijn tijd"

De avond goed op de schouder

De stad verdwijnt

En ik ben vrij

Mijn weg leidt door het bos

Over heuvel en dal

Aan de voet van mijn berg

De nacht valt

Maar ik ben niet alleen

Een vuur brandt in mijn hart

Het draagt ​​me verder en verlicht mijn pijn

Ik ben te hoog, ik kan de hendel zien

Het leven is mijn religie

Ik hou haar vast als ik op (???) sta.

Ik loop door wolken, storm en wind

Tot (we nu?) eindelijk zijn

De ochtend roept om op te staan

Ik raakte het ijzer in de steen

Ik kijk op en staar

De oude wereld wordt zo klein