Forge of Finitude - Unfathomable Ruination

Planetary spirals on the verge of dissipating into ether

Withering species, antonyms of eternity

Astonished by the visions of chaos in spiral motion

For we are bound to the forge of finitude

Branded by the forge yet blessed with the promise of free will,

Destined to return and engulf the cosmic foundry

Elliptical orbits slide through wormholes

Dragging planets in their wake,

Reverberations of agony permeate the very essence of matter

Rhetoric winds consume these barren wasteland

Even when corpses are erased by vermin and oblivion,

We still worship the vultures of destruction

Hail to thee, vultures of elimination

We linger in a state of caustic incubation

Cathode cages are built to purge

Our Vitruvian sense of belonging

Trapped in the shadow of long-lost memories

For we are bound to the forge of finitude,

The source that creates yet dictates

All things must eventually end

Planetaire spiralen op het punt om in de ether te verdwijnen

Verwelkende soorten, antoniemen van de eeuwigheid

Verbaasd door de visioenen van chaos in spiraalbeweging

Want we zijn gebonden aan de smidse van de eindigheid

Gemerkt door de smederij en toch gezegend met de belofte van vrije wil,

Voorbestemd om terug te keren en de kosmische gieterij te verzwelgen

Elliptische banen glijden door wormgaten

Planeten in hun kielzog voortslepen,

Weerkaatsingen van pijn doordringen de essentie van de materie

Retorische winden verteren deze dorre woestenij

Zelfs wanneer lijken worden gewist door ongedierte en vergetelheid,

We aanbidden nog steeds de gieren van de vernietiging

Heil aan u, gieren van eliminatie!

We blijven hangen in een staat van bijtende incubatie

Kathodekooien zijn gebouwd om te zuiveren

Ons Vitruviaanse gevoel van erbij horen

Gevangen in de schaduw van lang verloren gewaande herinneringen

Want we zijn gebonden aan de smidse van de eindigheid,

De bron die creëert en toch dicteert

Alle dingen moeten uiteindelijk eindigen