Jester - Uneven Structure

You on the other side of this perverted echo

I’m now a toy and you kill my faded ego

For those who rejoice in reveling in strange things

To touch closely the impenetrable thoughts of beings

And kill the apathy that they face in their own reflection

That smile, my smile is only a knife-drawn facade

Only their black eyes immersed into the void could erase that

Those who don’t see, those who don’t lie and those who can read the truth

Why?

Stuck in this dilapidated carousel turning into infinity

Stuck in this endless day, this spiral sinking into absurdity

Every day I put on my trained monkey suit

And I tirelessly do my trick over and over again

Surrounded by these shiny plastic clowning faces

It will have been enough of a spark

The frightened child is now sleeping soundly

It’s now my turn to play with souls and bodies

I laugh, I run, I dance, I enjoy this ballet of unspeakable feelings

I thought that all of this would be fun

Why?

But I see (Why?) everything slipping into a beautiful nonsense

Jij aan de andere kant van deze perverse echo

Ik ben nu een speeltje en je vermoordt mijn vervaagde ego

Voor degenen die zich verheugen in het genieten van vreemde dingen

Om de ondoordringbare gedachten van wezens van dichtbij te raken

En dood de apathie waarmee ze worden geconfronteerd in hun eigen spiegelbeeld

Die glimlach, mijn glimlach is slechts een door een mes getekende façade

Alleen hun zwarte ogen, ondergedompeld in de leegte, konden dat uitwissen

Zij die niet zien, zij die niet liegen en zij die de waarheid kunnen lezen

Waarom?

Vast in deze vervallen carrousel die verandert in oneindigheid

Vast in deze eindeloze dag, deze spiraal die wegzakt in absurditeit

Elke dag trek ik mijn getrainde apenpak aan

En ik doe mijn trucje steeds weer opnieuw

Omringd door deze glimmende plastic clownsgezichten

Het zal genoeg zijn geweest van een vonk

Het bange kind slaapt nu goed

Het is nu mijn beurt om met zielen en lichamen te spelen

Ik lach, ik ren, ik dans, ik geniet van dit ballet van onuitsprekelijke gevoelens

Ik dacht dat dit allemaal leuk zou zijn

Waarom?

Maar ik zie (waarom?) dat alles wegglijdt in een mooie onzin