Desperate Times, Desperate Measures - Underoath

I’ve been crawling around in the dark for a while.

Sprawled out across the floor.

Not collecting dust anymore.

Define me a parasite.

Define my host.

Trapped beneath the floor.

I slowly waste away.

Now I pull my frail body into the chair.

And look me in the face.

Oh, disappointments, so disappointing.

This may be my last one.

It’s gonna be good and hard.

It might be a touch out of key.

When this thing breaks.

I will be you, you will be me.

I’m afraid that this is really happening.

Let’s hope this is short lived and riddled with dizzy

Oh, God the noise!

Is ringing in my ear.

It’s so unclear.

I hear them talking.

But can’t make out the words.

Speak up.

Speak clear.

God, where have I been.

I’m terrible company.

With zero apologies.

While I sink to the bottom.

I’ll sing out as it fills with water.

I hope I’ve done enough.

I’m worn out.

I’m worn thin.

I will never break through.

Let me out

Ik kruip al een tijdje in het donker rond.

Uitgespreid over de vloer.

Geen stof meer verzamelen.

Definieer mij een parasiet.

Definieer mijn host.

Opgesloten onder de vloer.

Ik verspil langzaam.

Nu trek ik mijn fragiele lichaam in de stoel.

En kijk me in het gezicht.

Oh, teleurstellingen, zo teleurstellend.

Dit is misschien mijn laatste.

Het wordt goed en moeilijk.

Het kan een tik op de knop zijn.

Als dit ding kapot gaat.

Ik zal jou zijn, jij zult mij zijn.

Ik ben bang dat dit echt gebeurt.

Laten we hopen dat dit van korte duur is en duizelig is

Oh, God het lawaai!

Gaat in mijn oor.

Het is zo onduidelijk.

Ik hoor ze praten.

Maar kan de woorden niet onderscheiden.

Spreek je uit.

Spreek duidelijk.

God, waar ben ik geweest.

Ik ben een vreselijk bedrijf.

Met nul excuses.

Terwijl ik naar de bodem zak.

Ik zing het uit als het zich vult met water.

Ik hoop dat ik genoeg heb gedaan.

Ik ben kapot.

Ik ben dun gedragen.

Ik zal nooit doorbreken.

Laat me eruit