Entitlement of Scourge - Unbirth

Scourge

A scourge has corrupted our souls and it hides under our asymmetrical

perceptions

Whole planets collapse

The quintessence of fear is reflected in our cowardice as sloth and

indifference devour us from the inside

In restless sleeps dreadful nightmares warned us

But how could we sense what we didn’t want to hear?

Mental torture

A dreadful instant that unfolds into a suffered last breath

Devoted to the cult of the dead

No certainty, this world is lost

Devoted to the cult of the dead

No way to escape

I can sense its moan piercing my flesh

In restless sleeps dreadful nightmares warned us

But how could we sense what we didn’t want to hear?

Mental torture

A dreadful instant that unfolds into a suffered last breath

In seek of salvation

In the last seconds of life of this world, homeless

I was gazing at the bleeding skies above the ruins of our pride

And then nothing

A scourge has corrupted our souls and it hides under

Feeding on our vanity

And then nothing

Silence anticipates the reconstruction of infinite inaccessibile worlds reborn

I wander through costellations

Life is again within me

Devoted to the cult of the dead

No way to escape

I can sense its moan piercing my flesh

Geselen

Een plaag heeft onze ziel bedorven en verbergt zich onder onze asymmetrische

percepties

Hele planeten storten in

De essentie van angst wordt weerspiegeld in onze lafheid als luiheid en

onverschilligheid verslindt ons van binnenuit

In rusteloze slaap waarschuwden vreselijke nachtmerries ons

Maar hoe konden we voelen wat we niet wilden horen?

mentale marteling

Een afschuwelijk moment dat zich ontvouwt tot een last van een laatste ademteug

Toegewijd aan de cultus van de doden

Geen zekerheid, deze wereld is verloren

Toegewijd aan de cultus van de doden

Geen manier om te ontsnappen

Ik voel zijn gekreun mijn vlees doorboren

In rusteloze slaap waarschuwden vreselijke nachtmerries ons

Maar hoe konden we voelen wat we niet wilden horen?

mentale marteling

Een afschuwelijk moment dat zich ontvouwt tot een last van een laatste ademteug

Op zoek naar redding

In de laatste seconden van het leven van deze wereld, daklozen

Ik staarde naar de bloedende luchten boven de ruïnes van onze trots

En dan niets

Een plaag heeft onze ziel bedorven en verbergt zich onder

Voeden met onze ijdelheid

En dan niets

Stilte anticipeert op de reconstructie van oneindige ontoegankelijke werelden herboren

Ik dwaal door costellations

Het leven zit weer in mij

Toegewijd aan de cultus van de doden

Geen manier om te ontsnappen

Ik voel zijn gekreun mijn vlees doorboren