Haikara - Ultra Bra

Olen oppinut elmn viisaasti karusti,

thyilen taivasta, rukoilen Jumalaa,

ja illan suussa kvelen pitkn,

vsytn turhaa ikvni.

Kun notkossa ohdakkeet kahisevat

ja pihlajaterttu on kypsyyttn raskas,

min sepitn hilpeit lauluja

kauniista katoavasta elmst.

Palaan kotiin.

Prroinen mairea kissa

kehr ja nuolaisee kttni.

Sahan tornissa jrvenrannalla

loimuaa kirkas tulenliekki.

Harvoin haikara laskeutuu katolle,

sen huuto rikkoo hiljaisuuden.

Jos nyt koputtaisit ovelleni,

en ehk edes kuulisi.

Ik heb het leven wijselijk geleerd,

uw hemel, ik bid tot God,

en in de mond van de avond loop ik lange tijd,

nutteloos nemen.

Wanneer de distels rommelen in de malaise

en de lijsterbes is rijp voor volwassenheid,

Ik sepitn hilarische liedjes

van de prachtige verdwijnende iep.

Ik ga terug naar huis.

Prroinen mairea kat

draait en likt mijn hand.

In de zagerijtoren aan de oever van het meer

er is een heldere vlam van vuur.

Zelden landt een ooievaar op het dak,

zijn kreet verbreekt de stilte.

Als je nu op mijn deur klopte,

misschien zou ik het niet eens horen.