Os Idioter - Ulige Numre

Jeg blev født under den mørkeste sol

Vokset op blandt fem i flokke broen

Sad og drømte, sad og blundede i skolen

Jeg fik aldrig fred fra nogen

Nu kigger jeg ud hver eneste dag

På det samme vindue overfor

De giver mig piller for at falde i søvn

Måske for aldrig at vågne op

Og selv mit lys det brænder sort

Jeg tog et job på en kæmpe fabrik

Hen og skulle tale, og ord skulle gemmes væk, ja

Da jeg fik sparket og var på den igen

Kunne mine hænder dårligt holde om mig selv

Nu træder jeg ind på et hvidt kontor

De tænker, her kommer idioten

De giver mig et navn og et sted at gå hen

Hvor de sender mig tilbage igen

Sol, kom frem og åben deres øjenlåg

Og for løgne og for løfter som jeg troede på

De snyder mig fra første sekund

Og selv mit lys det brænder sort

Før i tiden kunne vi flygte af sted

Med tomme flasker som vi pantede

Min ven og jeg, vi stjal stort og småt

Han lagde planerne, og jeg fulgte trop

Nu træder jeg ind på idiotkontoret

Der sidder min barndomsven bag bordet

Jeg trækker et nummer, det sidste i køen

Og sætter mig pænt ned og venter

Han finder en check med et grin, og konstaterer

«Min ven, er du aldrig kommet længere?»

Jeg siger, «Tag min check og skriv den til dig selv

Og se hvor langt pengene rækker.»

For selv mit lys det brænder sort

Åh, bare giv mig en chance og jeg møder op

Åh, bare giv mig og en dag til at stå op

Ooh, uh, uh

Ik ben geboren onder de donkerste zon

Opgegroeid tussen vijf in kudden de brug

Zat en droomde, zat en doezelde weg op school

Ik heb van niemand vrede gekregen

Nu kijk ik elke dag uit

Op hetzelfde raam aan de overkant

Ze geven me pillen om in slaap te vallen

Misschien om nooit meer wakker te worden

En zelfs mijn licht brandt zwart

Ik nam een ​​baan bij een gigantische fabriek

Ga praten, en woorden moeten verborgen blijven, ja

Toen ik werd geschopt en weer bezig was

Kunnen mijn handen mezelf slecht vasthouden?

Nu stap ik een wit kantoor binnen

Ze denken, hier komt de idioot

Ze geven me een naam en een plek om naartoe te gaan

Waar sturen ze me weer terug

Zon, kom naar voren en open hun oogleden

En voor leugens en voor beloften waarin ik geloofde

Ze bedriegen me vanaf de eerste seconde

En zelfs mijn licht brandt zwart

Vroeger konden we vluchten

Met lege flessen die we hebben toegezegd

Mijn vriend en ik, we hebben groot en klein gestolen

Hij legde de plannen uit en ik volgde zijn voorbeeld

Nu stap ik het idiote kantoor binnen

Daar zit mijn jeugdvriend achter de tafel

Ik trek een nummer, de laatste in de rij

En zet me lekker neer en wacht

Lachend vindt hij een cheque en merkt op:

'Mijn vriend, ben je nooit verder geweest?'

Ik zeg: "Neem mijn cheque en schrijf het voor jezelf"

En kijken hoe ver het geld gaat."

Zelfs mijn licht brandt zwart

Oh, geef me een kans en ik kom opdagen

Oh, geef me en een dag om op te staan

Ooh, uh, uh