Now And Then - UB40

Now and then

I must admit I wonder if I had the chance

To vanquish foes with nothing more than just a glance

How perfect every single day would be

To never wait in driving rain

For the bus that never came

Not to be the one to blame

For anybody else’s misery

Now and then

I contemplate a different way around this day

With nothing more than simple words, so I can say

I’m quite content and happy being me

Walking tall with peace of mind

To leave no childhood dreams behind

Arriving home to always find

Things just as I know they ought to be

Now and then

I must admit I wonder if I had the chance

To vanquish foes with nothing more than just a glance

How perfect every single day would be

To never wait in driving rain

For the bus that never came

Not to be the one to blame

For anybody else’s misery

Now and then

I wake up, when it hits me like a ton of bricks

I realise it’s me who has to take the licks

No angels up there looking after me

No rainbow with a pot of gold

No cloak to shield me from the cold

No pill to stop me growing old

Dreams fading into stark reality

Nu en dan

Ik moet toegeven dat ik me afvraag of ik de kans heb gehad

Om vijanden te verslaan met niets meer dan slechts een blik

Hoe perfect zou elke dag zijn

Nooit wachten in de slagregen

Voor de bus die nooit kwam

Niet de schuldige zijn

Voor de ellende van een ander

Nu en dan

Ik denk na over een andere manier van omgaan met deze dag

Met niets meer dan eenvoudige woorden, dus ik kan zeggen:

Ik ben best tevreden en blij dat ik mezelf ben

Met een gerust hart lopen

Om geen kinderdromen achter te laten

Thuiskomen om altijd te vinden

Dingen zoals ik weet dat ze zouden moeten zijn

Nu en dan

Ik moet toegeven dat ik me afvraag of ik de kans heb gehad

Om vijanden te verslaan met niets meer dan slechts een blik

Hoe perfect zou elke dag zijn

Nooit wachten in de slagregen

Voor de bus die nooit kwam

Niet de schuldige zijn

Voor de ellende van een ander

Nu en dan

Ik word wakker, wanneer het me raakt als een hoop stenen

Ik realiseer me dat ik degene ben die moet likken

Geen engelen daarboven die voor me zorgen

Geen regenboog met een pot met goud

Geen mantel om me tegen de kou te beschermen

Geen pil om te voorkomen dat ik oud word

Dromen vervagen in grimmige realiteit