Droga - Tymek

Droga, ewenement

Droga drogami pnę przed siebie man

Takie we mnie korzenie, że gęstnieje kęs za kęsem

Jestem chętny na potęgę, każdym patentem się podzielę

Gdy wejdę tam zdobędę je, gdzie one są, są one tu teraz

Deszcz, pieniądze lecą z nieba, lecz szczęścia nie ma

Ja dam ci uśmiech, szczerzę te zęby również

Gdy smutne dni są smucę się, lecz mam spokojną duszę, ha

Wita fama napatrz się na garba, chlaj i kacu kumać

To chyba tylko jak żaba

Fatamorgana znaczy wypłata, taka ta gra jest pojebana

Co nie znaczy, ze nie do wygrania wers

Jeden mniej do zapisania wers

Ja pętla zapętlam i robi się ciemno, jasno, ciemno

Twardy, betonowy trakt do zapisania czwarty ten track

Dawaj artyzm mi brat, tu na barki bierzemy przekładanki

Naginamy flanki tej bańki szklanej, klatki dla

Ich maski na twarz dla nas oklaski za rap

Trochę prawdy dla was ptaszki

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo mam ten zwyczaj, życiem oddycham

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo życiem oddycham

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo mam ten zwyczaj, życiem oddycham

Chwile mogą trwać, mogą gnać jak im zagram

Jak tak no to klatka po klatce

A prawda w ramach dramatu

Plama, po nich została sama

Na polu walki, wymarzona ziemia obiecana znika, wnika w ten ląd

Ciągnie za sobą fortuny, nabyty o krok od tego co się liczy

Love, piece and flow, które przekazuje wam tak chętnie

Zaprzęg za zapędem do robienia muzy wszędzie

Joł, to czy, a mi nie chce japy

Otworzycie drzwi, bo samy wiemy gdzie są drzwi do granic

My wychodzimy sami, uchachani cali

Chyba nigdy się nie opamiętamy

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo mam ten zwyczaj, życiem oddycham

Nie wiem co robi ze mną muzyka, lecz

Mam ten zwyczaj pisać, pisać, pisać

Robi się miła, ta tajemnica

Bo tak, życiem oddycham, życiem oddycham

Czy to się przyda, przyda się

Een weg, een sensatie

De weg langs de wegen, ik ga rechtdoor, man

Zulke wortels in mij die beet na beet dikker worden

Ik ben belust op macht, ik zal elk patent delen

Als ik daar naar binnen ga, zal ik ze krijgen waar ze zijn, ze zijn nu hier

Regen, geld vliegt uit de lucht, maar er is geen geluk

Ik zal je een glimlach schenken, ik grijns ook met mijn tanden

Als de dagen verdrietig zijn, ben ik verdrietig, maar ik heb een rustige ziel, ha

Wees getuige van roem, kijk naar de bult, het grinniken en de kater

Het is net een kikker, denk ik

Fatamorgana betekent uitbetaling, dit spel is naar de klote

Wat niet betekent dat het onwinbare vers

Weer een vers minder om te schrijven

Ik loop de lus en het wordt donker, licht, donker

Een harde betonnen track om deze vierde track op te nemen

Geef me je kunstenaarschap, broer, hier nemen we de tussenlagen op onze schouders

We buigen de flanken van deze glazen bol, de kooi voor

Hun gezichtsmaskers voor ons om te applaudisseren voor hun rap

Enige waarheid voor jullie kleine vogels

Ik weet niet wat muziek met me doet, maar

Ik heb de gewoonte om te schrijven, schrijven, schrijven

Het wordt leuk, dit geheim

Omdat ik deze gewoonte heb, adem ik leven

Ik weet niet wat muziek met me doet, maar

Ik heb de gewoonte om te schrijven, schrijven, schrijven

Het wordt leuk, dit geheim

Omdat ik het leven adem

Ik weet niet wat muziek met me doet, maar

Ik heb de gewoonte om te schrijven, schrijven, schrijven

Het wordt leuk, dit geheim

Omdat ik deze gewoonte heb, adem ik leven

Momenten kunnen duren, ze kunnen haasten als ik ze speel

Zo ja, dan frame voor frame

En de waarheid in het drama

De vlek werd na hen alleen gelaten

Op het slagveld verdwijnt het beloofde droomland, komt dit land binnen

Trekt fortuinen achter zich, een stap verwijderd van wat belangrijk is

Liefde, stuk en stroom die ik zo gretig met je deel

Team voor de drive om overal muziek te maken

Yo, dat is als, en ik wil geen japa

Jij opent de deur, omdat wij zelf weten waar de deur naar de limiet is

We gaan alleen op pad, vol oren

Ik denk niet dat we ooit tot bezinning zullen komen

Ik weet niet wat muziek met me doet, maar

Ik heb de gewoonte om te schrijven, schrijven, schrijven

Het wordt leuk, dit geheim

Omdat ik deze gewoonte heb, adem ik leven

Ik weet niet wat muziek met me doet, maar

Ik heb de gewoonte om te schrijven, schrijven, schrijven

Het wordt leuk, dit geheim

Want ja, ik adem leven, ik adem leven

Zal het nuttig zijn, zal het van pas komen