Daughter Of Grace - Twila Paris

She went down so low, thought she’d

Never ever find the surface again

Went so far astray thought she’d

Never find her way back home

Hated to think about the past almost as much as

She hated to think about the future

She sat down inside to wait, to rest her mind a while

No use trying to fight with fate or fake a smile

There she found the end of herself

Heard a small voice crying for help

And she was

Carried in the arms of love and mercy

Breathing in a second wind

Shining with the light of each new morning

Looking into hope again

Unable to take another step

Finally ready to begin

Born for a second time in a brand new place

Daughter of grace

She spent half her life working hard

To be someone you had to admire

Met the expectations and added something of her own

So proud of all that she had done

Where was the glory

So proud at all she had not done

Til she knelt beneath a wall

That will could never scale

Broken and discovering that she could fail

There she found the end of herself

Heard her own voice crying for help

And she was

BRIDGE

Grace is there for everyone

Grace is always free

We must all depend on grace

Especially me, especially me

I have been

Ze ging zo laag, dacht dat ze zou

Vind nooit meer de oppervlakte

Ging zo ver afgedwaald dacht dat ze zou

Vind nooit haar weg terug naar huis

Ik haatte het om bijna net zoveel aan het verleden te denken als

Ze haatte het om over de toekomst na te denken

Ze ging binnen zitten om te wachten, om even te rusten

Het heeft geen zin om met het lot te vechten of een glimlach te faken

Daar vond ze het einde van zichzelf

Hoorde een kleine stem die om hulp riep

En ze was

Gedragen in de armen van liefde en genade

Een tweede wind inademen

Schijnt met het licht van elke nieuwe ochtend

Weer hoop zoeken

Kan niet nog een stap zetten

Eindelijk klaar om te beginnen

Voor de tweede keer geboren op een gloednieuwe plek

Dochter van genade

Ze heeft de helft van haar leven hard gewerkt

Om iemand te zijn die je moest bewonderen

Voldeed aan de verwachtingen en voegde iets van haar toe

Zo trots op alles wat ze had gedaan

Waar was de glorie?

Zo trots op alles wat ze niet had gedaan

Tot ze knielde onder een muur

Dat zal nooit kunnen schalen

Gebroken en ontdekken dat ze zou kunnen falen

Daar vond ze het einde van zichzelf

Hoorde haar eigen stem om hulp roepen

En ze was

BRUG

Grace is er voor iedereen

Genade is altijd gratis

We moeten allemaal afhankelijk zijn van genade

Vooral ik, vooral ik

Ik ben geweest