Amata immortale - Turilli / Lione Rhapsody

Del mio vagar

Cercavo il più profondo senso

Fuggente a mondi opachi e fragili

Quel vano errar

Confuso ed irrequieto

Condusse a te mia cosmica sorgente

Di remota luce

Ed il naufragar ora m'è dolce

In questo tuo stellato mar

Tra luce e oscurità

Scorgero il tuo sguardo

La tua sincerità

E alla tua divina poesia il cuor s’arrendèra

E allor tra cielo e mar

Ancor ritrovero

Perdute identità

Io deel’eternità

Scolpiro l’istante

Che il tua amor scalfirà

Mentre al vento concedi il tuo canto

E mi seduci già

E allor tra sempre e mai

Con impeto e pietà

Tu ti rivelerai

M’ispirerai

Sapro ormai come affrontare

L’immane fato quando ancor s’addombrerà

Risuonerai

In un vibrante accordo

E svelerai il dorato brivido

Allo sbocciar di un fior di loto

Intima scintilla che or s’accende

Amata immortale

Tra luce e oscurità

Scorgero il tuo sguardo

La tua sincerità

E alla tua divina poesia il cuor s’arrendèra

E allor tra cielo e mar

Ancor ritrovero

Perdute identità

Io deel’eternità

Scolpiro l’istante

Che il tua amor scalfirà

Mentre al vento concedi il tuo canto

E mi seduci già

E allor tra sempre e mai

Con impeto e pietà

Tu ti rivelerai

Tra luce e oscurità

Troverai il mio sguardo

La mia sincerità

E alla tua divina poesia il cuor s’arrenderà

(E allor tra cielo e mar)

Ritrovero

(Ancor ritrovero)

Perdute

(Perdute identità)

Identità

Io dell’eternità

Scolpiro l’istante

Che il tuo amore scalfirà

Quell’istante

Di eternità

van mijn omzwervingen

Ik was op zoek naar de diepste betekenis

Vluchten naar ondoorzichtige en fragiele werelden

Die ijdele fout

Verward en rusteloos

Het leidde naar jou, mijn kosmische bron

Van licht op afstand

En schipbreuk is nu lief voor mij

In deze jouw sterrenhemel

Tussen licht en duisternis

Ik zal je blik zien

Uw oprechtheid

En mijn hart gaf zich over aan jouw goddelijke poëzie

En dan tussen lucht en zee

Opnieuw ontmoeting

verloren identiteiten

ik van de eeuwigheid

Ik beeldhouw het moment

Dat je liefde zal krabben

Terwijl je in de wind staat, verleen je je lied

En je verleidt me al

En dan tussen altijd en nooit

Met impuls en medelijden

Je zult jezelf onthullen

Je zult me ​​inspireren

Ik weet inmiddels hoe ik ermee om moet gaan

Het immense lot wanneer het nog steeds in de vergetelheid raakt

Je gaat bellen

In een levendig akkoord

En je zult de gouden sensatie onthullen

Bij de bloei van een lotusbloem

Een intieme vonk die nu ontbrandt

onsterfelijke geliefde

Tussen licht en duisternis

Ik zal je blik zien

Uw oprechtheid

En mijn hart gaf zich over aan jouw goddelijke poëzie

En dan tussen lucht en zee

Opnieuw ontmoeting

verloren identiteiten

ik van de eeuwigheid

Ik beeldhouw het moment

Dat je liefde zal krabben

Terwijl je in de wind staat, verleen je je lied

En je verleidt me al

En dan tussen altijd en nooit

Met impuls en medelijden

Je zult jezelf onthullen

Tussen licht en duisternis

Je zult mijn blik vinden

mijn oprechtheid

En je hart zal zich overgeven aan je goddelijke poëzie

(En dan tussen lucht en zee)

ik vind weer

(Opnieuw vergadering)

Kwijt

(Verloren identiteiten)

Identiteit

ik van de eeuwigheid

Ik beeldhouw het moment

Dat je liefde zal krabben

dat moment

van de eeuwigheid