Piolines - Turf

Hoy me encuentro sin razón

Bajo un cielo líquido

Contemplando este jardín

Que no tiene fin

Un intenso resplandor

Que pasa a través de mí

Me divide el cuerpo en dos y empiezo a subir

En el aire están mis pies

Siempre a punto de caer

Es esa luz que tenés alrededor…

Me remonta a la niñez

Donde está lo que soñé

Puedo ver con claridad

Que yo estoy ahí

En lava volcánica

En un sueño químico

En silencio celestial

Empiezo a nacer

Me habro paso ante el dolor

Que vive dentro de mí

Es esa luz que tenés alrededor

Vandaag vind ik mezelf zonder reden

onder een vloeibare hemel

nadenken over deze tuin

daar komt geen einde aan

een intense glans

wat gaat er door me heen

Het verdeelt mijn lichaam in tweeën en ik begin te klimmen

In de lucht zijn mijn voeten

Altijd op het punt om te vallen

Het is dat licht dat je om je heen hebt...

Het brengt me terug naar mijn kindertijd

waar is wat ik droomde

ik kan duidelijk zien

dat ik er ben

bij vulkanische lava

In een chemische droom

in hemelse stilte

Ik begin geboren te worden

Ik ben voor de pijn gestapt

dat leeft in mij

Het is dat licht dat je om je heen hebt