Секс с людьми - ЦВЕТНЫеСНЫ

Не скучай нам не хватит всех мест в поездах

Я возможно устану и не усну

Закрываясь руками купаясь в дождях

Никого не хочу ни к чему не приду

Я не помню своих чувств

Задыхаясь тону в ваши злые миры

Весной пульсом бьет грусть

В перегруженный шум облаков в голове

Впитав тон твоих уст

Замерз водопадом в картинах витрин

Да ну эту моду

На искусственный мир

Воздух рвет на изнанку пустые дома

Сквозь сон ты услышишь, как я улыбнусь

Ведь кто-то хочет убить меня

По утрам как-то трудно сдержать свою злость

Я не помню своих чувств

Задыхаясь тону в ваши злые миры

Весной пульсом бьет грусть

В перегруженный шум облаков в голове

Впитав тон твоих уст

Замерз водопадом в картинах витрин

Да ну эту моду

Да ну эту моду

Я давно догадался кто врёт, а кто нет

Не думай что я особенный

И нахуй стараться вас удивлять

Когда-то возможно устану быть сломанным

Гул каждого дня сомкнув провода

Я не помню своих чувств

Задыхаясь тону в ваши злые миры

Весной пульсом бьет грусть

В перегруженный шум облаков в голове

Впитав тон твоих уст

Замерз водопадом в картинах витрин

Да ну эту моду

На искусственный мир

Verveel je niet, we hebben niet genoeg zitplaatsen in de treinen

Ik kan moe worden en niet in slaap vallen

Je handen sluiten, badend in de regen

Ik wil niemand, ik kom nergens toe

Ik herinner me mijn gevoelens niet

Verstikkende verdrinking in je boze werelden

In de lente klopt het verdriet met een hartslag

In het overbelaste geluid van de wolken in mijn hoofd

Geniet van de toon van je lippen

Bevroren door een waterval in etalageschilderingen

Ja, nou, deze mode

Naar de kunstmatige wereld

De lucht scheurt lege huizen binnenstebuiten

Door een droom zul je horen hoe ik lach

Omdat iemand me wil vermoorden

In de ochtend is het op de een of andere manier moeilijk om je woede te beheersen

Ik herinner me mijn gevoelens niet

Verstikkende verdrinking in je boze werelden

In de lente klopt het verdriet met een hartslag

In het overbelaste geluid van de wolken in mijn hoofd

Geniet van de toon van je lippen

Bevroren door een waterval in etalageschilderingen

Ja, nou, deze mode

Ja, nou, deze mode

Ik heb lang geraden wie liegt en wie niet

Denk niet dat ik speciaal ben

En verdomme proberen je te verrassen

Op een dag kan ik het beu worden om gebroken te zijn

Het gerommel van elke dag, het sluiten van de draden

Ik herinner me mijn gevoelens niet

Verstikkende verdrinking in je boze werelden

In de lente klopt het verdriet met een hartslag

In het overbelaste geluid van de wolken in mijn hoofd

Geniet van de toon van je lippen

Bevroren door een waterval in etalageschilderingen

Ja, nou, deze mode

Naar de kunstmatige wereld