Weathered Statues - TSOL

Weathered statues, tin soldiers that march in our parks

Wrapped in yellowed newsprint, on their benches in the dark

Faces fill with sadness, sorrow drawn from your nights

Surviving on old glories but now the glory’s have died

Lonely men who are tortured, once proud but now forgotten

Gnarled hands hold canes, where guns were once before

Taunted by the children whose parent’s lives he saved

Forgotten by a state, whose leg in war he gave

Silver gleams upon his chest, though sweat gleams on his brow

Darker days and sable nights, who work upon his soul

His honor flew away from him, like pigeons on the wind

Spending his last pennies on cheap wine and sins

But still they make the soldiers

And soldiers still grow old

Another day, another statue, falls out in the dawn

Weathered Statues stil march on and on

Verweerde standbeelden, tinnen soldaatjes die marcheren in onze parken

Verpakt in vergeeld krantenpapier, op hun banken in het donker

Gezichten vullen met verdriet, verdriet getrokken uit je nachten

Overleven op oude glorie, maar nu zijn de glorie gestorven

Eenzame mannen die gemarteld worden, ooit trots maar nu vergeten

Knoestige handen houden wandelstokken vast, waar ooit geweren waren

Beschimpt door de kinderen van wie hij het leven van zijn ouders heeft gered

Vergeten door een staat, wiens been in de oorlog hij gaf

Zilver glanst op zijn borst, hoewel zweet op zijn voorhoofd glinstert

Donkere dagen en sable nachten, die aan zijn ziel werken

Zijn eer vloog van hem weg, als duiven op de wind

Zijn laatste centen uitgeven aan goedkope wijn en zonden

Maar toch maken ze de soldaten

En soldaten worden nog steeds oud

Een andere dag, een ander standbeeld, valt uit in de dageraad

Verweerde standbeelden marcheren nog steeds door