Февраль - ЦельРазгром

Февраль суровый обжигает щеки в этом воздухе.

Кристаллов много, проникая вглубь и давит мозг мне.

Мысли хаотично бьются за место поважности.

Может быть прощу и я, когда Бог простит.

Выдвигаюсь по району дальше.

Снег хрустит под найками, я одинок.

Время есть подтянуть все гайки.

Хули ты так лыбишся — сегодня похороны!

Иди за мной, молчи, сотри улыбку скоро полдень.

Высотки давят сверхатуры, огнями желтыми.

В садике стало понятно, выросту прожженым.

Ищем что-то в этой жизни, смерти покрасивей ежели.

Цирк всегда везет зверей, цирк всегда приезжий,

Город дышит иначе нам не знать всех тонкостей.

Верны людскому через клетку и до мозга костей.

Стены переходов нам расскажут подноготную.

И не поможет нам ни Манежка, ни Болотная.

Припев: 2 раза

Это отрезок, мысли вихрем гонит вдаль.

Я приму такой февраль.

Мой личный список — в кулаке сжимаю сталь.

И ты прими такой февраль.

Позвони парням, спроси когда приедут к нам покушать.

Не отставай давай щегол, какое его будущее?

Как сегодня буду пить компот в столовке с кашей.

Просто помолчим давай, просто ничего не спрашивай.

Дерзость, как у шпаны безпризойной.

В нашей крови гуляет, считаясь незазорным.

Парни уходили молодыми, смерть не любит очередь.

Матери теряли сыновей, хронили дочек.

И вот идем мы с ним, он тот кого судьба нещадно.

За шыворот таскала от подвалов до площадок.

По нашим щам бл*ть, считается та беспощадность.

С которой наш Февраль по сути раздавал леща нам.

Ты дозвонился?

Родители уже в столовой.

Его отец синющий, как всегда, ничего нового.

Но мы пока что дышим, на этом остановим счастье.

Очередной отрезок, февраль — здравствуй.

Припев: 2 раза

De harde februari brandt de wangen in deze lucht.

Er zijn veel kristallen, die diep doordringen en mijn hersenen verpletteren.

Gedachten vechten chaotisch om een ​​plaats van belang.

Misschien zal ik vergeven als God vergeeft.

Ik beweeg me verder door het gebied.

De sneeuw knerpt onder de Nikes, ik ben eenzaam.

Tijd om alle moeren vast te draaien.

Fuck you zo lachend - vandaag is een begrafenis!

Volg mij, zwijg, wis je glimlach, het is bijna middag.

Hoogbouw verplettert bovenbouw, met gele lichten.

In de kleuterschool werd duidelijk, de uitgroei was verbrand.

We zijn op zoek naar iets in dit leven, mooier dan de dood.

Het circus brengt altijd dieren, het circus is altijd op bezoek,

De stad ademt anders kennen we niet alle subtiliteiten.

Trouw aan de mens door de cel en naar het merg van de botten.

De muren van overgangen vertellen ons het verhaal van binnen.

En noch Manezhka noch Bolotnaya zullen ons helpen.

Koor: 2 keer

Dit is een segment, gedachten worden door een wervelwind in de verte gedreven.

Ik accepteer deze in februari.

Mijn persoonlijke lijst - ik bal staal in mijn vuist.

En jij accepteert deze februari.

Bel de jongens, vraag wanneer ze bij ons komen eten.

Ga zo door met de distelvink, wat is zijn toekomst?

Hoe drink ik vandaag compote in een kantine met pap.

Laten we gewoon stil zijn, laten we gewoon niets vragen.

Onbeschaamdheid, als een prijsloze punker.

Het zit in ons bloed en wordt als schaamteloos beschouwd.

De jongens zijn jong vertrokken, de dood houdt niet van de rij.

Moeders verloren zonen, verloren dochters.

En hier gaan we met hem, hij is degene voor wie het lot genadeloos is.

Ze sleepte haar aan de kraag van kelders naar speelplaatsen.

Volgens onze shchi wordt die meedogenloosheid beschouwd.

Waarmee onze februari in wezen brasem aan ons heeft uitgedeeld.

Heb je gebeld?

Ouders zijn al in de eetkamer.

Zijn vader is blauw zoals altijd, niets nieuws.

Maar voor nu ademen we, laten we het geluk hier stoppen.

Een ander segment, februari - hallo.

Koor: 2 keer