Duelist - True Widow

Come at dawn

All the burning lights are wasted

Tongue tied now

You can’t understand the torture

In the morning of the day

With the cold world brings a fear

Solitude

Hope to hear all is not gone and wasted

Deep and dark underground

Apart from all that’s aching

In the seconds near a time

Just a figure in my mind

And a pale cloud passes by

When the mourning doves' on high

I cannot feel all the feelings i might

Out the gate I come undone

How can I feel all these feelings at once

Tempt the bottom feeding love

Wade in the darkest of darkened accounts

Rest and breath in all your last of days

Kom bij zonsopgang

Alle brandende lichten zijn verspild

Tong gebonden nu

Je kunt de marteling niet begrijpen

In de ochtend van de dag

Met de koude wereld brengt een angst

Eenzaamheid

Ik hoop te horen dat niet alles weg en verspild is

Diep en donker ondergronds

Afgezien van alles wat pijn doet

In de seconden in de buurt van een tijd

Gewoon een cijfer in mijn gedachten

En er komt een bleke wolk voorbij

Wanneer de rouwduiven hoog zijn

Ik kan niet alle gevoelens voelen die ik zou kunnen voelen

Uit de poort kom ik ongedaan gemaakt

Hoe kan ik al deze gevoelens tegelijk voelen?

Verleid de onderste voedende liefde

Waad in de donkerste van de verduisterde accounts

Rust en adem al je laatste dagen in