I've Never Told That To Anyone - Transit

You have to stop looking for the chorus in everything you’ve lost

As if you orchestrate your failures to give yourself a crutch

I drive by two streets a day with your last name

And it’s a cruel twist of fate how much we lose ourselves to find someone else

We live in borrowed cars and sleep in rented homes

That’s why we try to keep each other, in fear we’ll both die alone

I drive by two streets a day with your last name

And it’s a cruel twist of fate how much we lose ourselves to find someone else

You built yourself a crutch

A crutch to lean, a crutch to fall

It’s just a poor excuse, so I won’t stand at all

(I won’t stand at all) I can’t stand myself at all

I used to be afraid of all the things that I couldn’t keep

I used to be afraid of all the things that I couldn’t change

I used to be afraid…

A crutch to lean, a crutch to fall

(But I can change, I can change)

But we need each other.

Come keep me

We live in borrowed cars

We sleep in rented homes

We try to keep each other

So we don’t die

But we all die alone

Je moet stoppen met zoeken naar het refrein in alles wat je bent kwijtgeraakt

Alsof je je mislukkingen orkestreert om jezelf een kruk te geven

Ik rij twee straten per dag met je achternaam

En het is een wrede speling van het lot hoeveel we onszelf verliezen om iemand anders te vinden

We wonen in geleende auto's en slapen in gehuurde huizen

Daarom proberen we elkaar te behouden, uit angst dat we allebei alleen zullen sterven

Ik rij twee straten per dag met je achternaam

En het is een wrede speling van het lot hoeveel we onszelf verliezen om iemand anders te vinden

Je hebt een kruk voor jezelf gebouwd

Een kruk om op te leunen, een kruk om te vallen

Het is gewoon een slecht excuus, dus ik sta helemaal niet op

(Ik kan helemaal niet staan) Ik kan mezelf helemaal niet uitstaan

Vroeger was ik bang voor alle dingen die ik niet kon houden

Vroeger was ik bang voor alle dingen die ik niet kon veranderen

Ik was bang...

Een kruk om op te leunen, een kruk om te vallen

(Maar ik kan veranderen, ik kan veranderen)

Maar we hebben elkaar nodig.

Kom, houd me

We leven in geleende auto's

We slapen in huurwoningen

We proberen elkaar te houden

Dus we gaan niet dood

Maar we gaan allemaal alleen dood