Расту (Skit) - totpoc

Вот эта сторона жизни забирает у тебя все

Забирает все что ты любишь, абсолютно

И ей безразлично, сильный слабый ты какой угодно

Она заберет все, заберет все даже жизнь

И не всегда одну.

не только того кто это… кто в этом вариться

Это цепляет по касательной, как механизм

Из которого уже очень сложно выбраться

Я смог исключить какие-то вещи, которые делают меня слабым

Я нажился так, я попробовал, посмотрел, освоил… я хочу вот так еще

Кто-нибудь спросил Жеку,

А кто-нибудь летал сверху

Почему ты думаешь ответку

Если ты тут незаметно

Проживаешь будни летом

Ждешь зимы после рассвета

Разве ты хотел быть кем то

Разве ты мечтал об этом,

А может ты забыл

Как ты гулял всю ночь

Забыл кто брат, а кто not real

Наверное, мы все тут чисто временно

Если посадил дерево

Можешь съебаться первым, но ты помни что внутри

Лишь пепел

Оставь свои будни как ветер

Унесет нас, но ты помни кем был

Зачем ты живешь, а потом лети в небо

Лишь пепел

Оставь свои будни как ветер

Унесет нас, но ты помни кем был

Зачем ты живешь, а потом лети в небо

Когда я был молод, когда все было по приколу

Когда мы смеялись, шутили… и только этим и жили как бы

Упустили потеряли, потратили время зря, нетуда

Возможно, как бы я не был далеко от реальности и так далее

Я всегда… всегда волновался только за свой дом

Потому что, для меня, ну что со мной случится что-то и все

Нужно возвращаться в место где ничего не поменялось

Чтобы понять насколько сильно вырос сколько нам осталось

Чтоб понять куда бежать зачем бежим вообще мы дядь

Ответить сам не смог опять

Потому двигаю назад

Я не знаю как так получилось снова все вы слились

Снова темнота спустилась снова я ослеп в пустыне

Двигаю на звук музла в место где муза умерла

Буксую на месте я сам поддайте жару в этот ад

Лишь пепел

Оставь свои будни как ветер

Унесет нас, но ты помни кем был

Зачем ты живешь, а потом лети в небо

Лишь пепел

Оставь свои будни как ветер

Унесет нас, но ты помни кем был

Зачем ты живешь, а потом лети в небо

Deze kant van het leven neemt alles van je af

Neemt alles waar je van houdt, absoluut

En het maakt haar niet uit of je sterk of zwak bent

Ze zal alles nemen, ze zal alles nemen, zelfs het leven

En niet altijd alleen.

niet alleen wie het is ... wie erin kookt

Het vangt op een raaklijn als een mechanisme

Waar het al heel moeilijk is om eruit te komen

Ik was in staat om enkele dingen te elimineren die me zwak maken

Ik heb op deze manier geld verdiend, ik heb het geprobeerd, ik heb het opgezocht, ik heb het onder de knie... Ik wil meer van dit

Iemand vroeg Zheka

En iemand vloog van boven

Waarom denk je dat het antwoord?

Als je hier onmerkbaar bent

Je leeft doordeweeks in de zomer

Wachten op de winter na zonsopgang

Wilde je iemand zijn?

Heb je ervan gedroomd?

Of misschien ben je het vergeten

Hoe heb je de hele nacht gelopen?

Ik ben vergeten wie een broer is en wie niet echt

Waarschijnlijk zijn we hier allemaal puur tijdelijk

Als je een boom hebt geplant

Je kunt eerst neuken, maar je herinnert je wat erin zit

alleen as

Verlaat je dagelijkse leven als de wind

Het zal ons meenemen, maar weet je nog wie je was?

Waarom leef je en vlieg je dan de lucht in

alleen as

Verlaat je dagelijkse leven als de wind

Het zal ons meenemen, maar weet je nog wie je was?

Waarom leef je en vlieg je dan de lucht in

Toen ik jong was, toen alles voor de lol was

Toen we lachten, grappen maakten... en dat is alles wat we leefden, als het ware

Gemist, verloren, tijd verspild, nergens

Misschien, hoe ver ik ook van de realiteit ben, enzovoort

Ik heb altijd ... altijd alleen bezorgd om mijn huis

Want voor mij, nou ja, er zal iets en alles met mij gebeuren

We moeten terug naar een plek waar niets is veranderd

Om te begrijpen hoeveel er is gegroeid hoeveel we nog hebben

Om te begrijpen waar we heen moeten rennen, waarom rennen we eigenlijk, ooms?

Ik kon mezelf niet meer antwoorden

Daarom ga ik terug

Ik weet niet hoe het weer is gebeurd, jullie zijn allemaal samengevoegd

Weer daalde de duisternis weer Ik werd blind in de woestijn

Ik beweeg op het geluid van de muze naar de plaats waar de muze stierf

Ik slip op mijn plaats, ikzelf verander de hitte in deze hel

alleen as

Verlaat je dagelijkse leven als de wind

Het zal ons meenemen, maar weet je nog wie je was?

Waarom leef je en vlieg je dan de lucht in

alleen as

Verlaat je dagelijkse leven als de wind

Het zal ons meenemen, maar weet je nog wie je was?

Waarom leef je en vlieg je dan de lucht in