Black Holes - Totemo

I’m a man on a train, I’ve had a terrible day

I stared and examined the marks on my hands

Before gently starting to rub them away

I’ve forgotten how or why

But someone must have put them there

Yet all the while I didn’t seem frightened or scared

Of their existence or that the rubbing was in vain

Look at me avoiding black holes

Black holes in broad daylight

I was just remembering my life all over again

It had to happen, my hands gave it away

Everything happens only once

Both a comfort and a curse

So I take the train downtown and be gone

Look at me avoiding black holes

Black holes in broad daylight

Look at me avoiding black holes

Black holes in broad daylight

And sometimes I fail to understand words

But an image does come to mind:

Everybody drops the ball at the same time

In broad daylight

Look at me avoiding black holes

Black holes in broad daylight

Ik ben een man in een trein, ik heb een vreselijke dag gehad

Ik staarde en onderzocht de tekens op mijn handen

Voordat je ze voorzichtig begint weg te wrijven

Ik ben vergeten hoe of waarom

Maar iemand moet ze daar hebben neergezet

Maar al die tijd leek ik niet bang of bang

Van hun bestaan ​​of dat het wrijven tevergeefs was

Kijk mij eens zwarte gaten vermijden

Zwarte gaten op klaarlichte dag

Ik herinnerde me mijn leven weer helemaal opnieuw

Het moest gebeuren, mijn handen gaven het weg

Alles gebeurt maar één keer

Zowel een troost als een vloek

Dus ik neem de trein naar het centrum en ga weg

Kijk mij eens zwarte gaten vermijden

Zwarte gaten op klaarlichte dag

Kijk mij eens zwarte gaten vermijden

Zwarte gaten op klaarlichte dag

En soms begrijp ik woorden niet

Maar er komt wel een afbeelding in me op:

Iedereen laat de bal tegelijkertijd vallen

Op klaarlichte dag

Kijk mij eens zwarte gaten vermijden

Zwarte gaten op klaarlichte dag