De Röstlösas Röst - Totalt Jävla Mörker

DE RÖSTLÖSAS RÖST — Voice of the voiceless

Från de blödande händerna, från de röstlösa hörs ett skrik om hjälp

Från de döda gatorna, ett helvetiskt raseri

Från rännstenen hörs en nutid, från de röstlösa som ska ta en skalp

Ett sista utbrott mot den tyrann som lurat oss

Ingen nåd

Ingen skonas

Ut ur det becksvarta mörkret växer en kraft, en hoppfull styrka

Hos slavarna finns en ljusning, idén om en framtid

Historien har förvridit det sanna, att arbeta och att dyrka

Medan blodet rinner ut tas vi bort på nolltid

Från de blödande skallarna, från de svaga hörs ett skrik om fred

Från de uppstigna gatorna, ett helvetiskt raseri

Från rännstenen hörs en framtid, från de röstlösa som ska ta farväl

Ett sista upplopp mot den tyrann som dödat oss

«It is restful, tragedy, because one knows that there is no more lousy hope

left.

You know you’re caught, caught at last like a rat with all the world on

its back.

And the only thing left to do is shout -- not moan, or complain,

but yell out at the top of your voice whatever it was you had to say.

What you’ve never said before.

What perhaps you don’t even know til now.»

-Jean Anouilh

DE STEM VAN DE STEM - Stem van de stemlozen

Van de bloedende handen, van de stemlozen klinkt een schreeuw om hulp

Van de dode straten, een helse woede

Uit de goot klinkt een geschenk, van de stemlozen die een scalp moeten nemen

Een laatste uitbarsting tegen de tiran die ons heeft bedrogen

Geen genade

Niemand wordt gespaard

Uit de pikzwarte duisternis groeit een kracht, een hoopvolle kracht

De slaven hebben een opheldering, het idee van een toekomst

De geschiedenis heeft het ware verdraaid, om te werken en te aanbidden

Terwijl het bloed eruit stroomt, zijn we in een mum van tijd verwijderd

Van de bloedende schedels, van de zwakken, klinkt een roep om vrede

Van de oplopende straten, een helse woede

Uit de goot klinkt een toekomst, uit de stemlozen die afscheid moeten nemen

Nog een laatste rel tegen de tiran die ons heeft vermoord

«Het is rustgevend, tragedie, omdat je weet dat er geen slechte hoop meer is»

links.

Je weet dat je gepakt bent, eindelijk betrapt als een rat met de hele wereld aan

het is terug.

En het enige wat je nog hoeft te doen is schreeuwen - niet kreunen of klagen,

maar schreeuw zo hard als je kunt, wat je ook te zeggen had.

Wat je nog nooit eerder hebt gezegd.

Wat je misschien nog niet eens weet. »

-Jean Anouilh