Wreck Of The Edmund Fitzgerald - Tony Rice

The legend lives on from the Chippewa on down

Of the big lake they called Gitche Gumee

The lake, it is said, never gives up her dead

When the skies of November turn gloomy

With a load of iron ore twenty-six thousand tons more

Than the Edmund Fitzgerald weighed empty

That good ship and true was a bone to be chewed

When the «Gales of November» came early

The ship was the pride of the American side

Coming back from some mill in Wisconsin

As the big freighters go, it was bigger than most

With a crew and good captain well seasoned

Concluding some terms with a couple of steel firms

When they left fully loaded for Cleveland

And later that night when the ship’s bell rang

Could it be the north wind they’d been feelin'?

The wind in the wires made a tattle-tale sound

And a wave broke over the railing

And ev’ry man knew, as the captain did too

'twas the «Witch of November» come stealin'

The dawn came late and the breakfast had to wait

When the Gales of November came slashin'

When afternoon came it was freezin' rain

In the face of a hurricane west wind

When suppertime came the old cook came on deck sayin'

«Fellas, it’s too rough t’feed ya»

At seven P.M.

a main hatchway caved in;

he said

«Fellas, it’s bin good t’know ya!»

The captain wired in he had water comin' in

And the good ship and crew was in peril

And later that night when 'is lights went outta sight

Came the wreck of the Edmund Fitzgerald

Does any one know where the love of God goes

When the waves turn the minutes to hours?

The searchers all say they’d have made Whitefish Bay

If they’d put fifteen more miles behind 'er

They might have split up or they might have capsized;

They may have broke deep and took water

And all that remains is the faces and the names

Of the wives and the sons and the daughters

Lake Huron rolls, Superior sings

In the rooms of her ice-water mansion

Old Michigan steams like a young man’s dreams;

The islands and bays are for sportsmen

And farther below Lake Ontario

Takes in what Lake Erie can send her

And the iron boats go as the mariners all know

With the Gales of November remembered

In a musty old hall in Detroit they prayed

In the «Maritime Sailors' Cathedral»

The church bell chimed 'til it rang twenty-nine times

For each man on the Edmund Fitzgerald

The legend lives on from the Chippewa on down

Of the big lake they call Gitche Gumee

«Superior,» they said, «never gives up her dead

When the gales of November come early!»

De legende leeft voort vanaf de Chippewa tot beneden

Van het grote meer dat ze Gitche Gumee noemden

Het meer, zo wordt gezegd, geeft haar nooit dood op

Wanneer de lucht van november somber wordt

Met een lading ijzererts zesentwintigduizend ton meer

Dan woog de Edmund Fitzgerald leeg

Dat goede schip en waar was een bot om op te kauwen

Toen de "Gales van november" vroeg kwamen

Het schip was de trots van de Amerikaanse kant

Terugkomend van een molen in Wisconsin

Zoals de grote vrachtschepen gaan, was het groter dan de meeste

Met een bemanning en een goede kapitein goed gekruid

Enkele voorwaarden afsluiten met een paar staalbedrijven

Toen ze volgeladen vertrokken naar Cleveland

En later die avond toen de scheepsbel ging

Zou het de noordenwind kunnen zijn die ze hadden gevoeld?

De wind in de draden maakte een ratelend geluid

En een golf brak over de reling

En elke man wist het, net als de kapitein ook

het was de «Heks van november» die kwam stelen

De dageraad kwam laat en het ontbijt moest wachten

Toen de stormen van november kwamen slashin'

Toen de middag aanbrak, regende het

In het aangezicht van een orkaan westenwind

Toen het etenstijd was, kwam de oude kok aan dek en zei

"Jongens, het is te ruw om jullie te voeren"

Om zeven uur 's avonds

een hoofdluik ingestort;

hij zei

"Fellas, it's bin good t'know ya!"

De kapitein heeft aangesloten, er komt water binnen

En het goede schip en de bemanning waren in gevaar

En later die avond toen 'de lichten uit het zicht gingen'

Kwam het wrak van de Edmund Fitzgerald

Weet iemand waar de liefde van God heen gaat?

Wanneer de golven de minuten in uren veranderen?

De zoekers zeggen allemaal dat ze Whitefish Bay zouden hebben gemaakt

Als ze nog vijftien mijl achter 'eh' hadden gezet

Ze zijn misschien uit elkaar gegaan of zijn misschien gekapseisd;

Ze zijn misschien diep gebroken en hebben water genomen

En het enige dat overblijft zijn de gezichten en de namen

Van de vrouwen en de zonen en de dochters

Lake Huron rolt, Superior zingt

In de kamers van haar landhuis met ijswater

Old Michigan stoomt als de dromen van een jonge man;

De eilanden en baaien zijn voor sporters

En verder onder Lake Ontario

Neemt op wat Lake Erie haar kan sturen

En de ijzeren boten gaan zoals de zeelieden allemaal weten

Met de stormen van november herinnerd

In een muffe oude zaal in Detroit baden ze

In de «Maritieme Zeeliedenkathedraal»

De kerkklok luidde tot hij negenentwintig keer ging

Voor elke man op de Edmund Fitzgerald

De legende leeft voort vanaf de Chippewa tot beneden

Van het grote meer dat ze Gitche Gumee noemen

«Superieur», zeiden ze, «geeft nooit haar dood op»

Als de stormen van november vroeg komen!»