Orzeł Pośród Wron - TMK aka Piekielny, Skor

Mogłem zadzwonić z każdym pytaniem

Dobrze wiesz to niefajnie kiedy sam z tym zostaniesz

Nie potrafią zobaczyć w Tobie dobra

Ciągle wątpliwości bo nie taką miałeś drogę obrać

Od dawna pokłócony z Bogiem wierz mi

Trochę jak dzieci, żaden się nie odezwie pierwszy

Chłodny obserwator, miałem obsesję na punkcie dobra dziś jebem na to

Je-jebem na to, ja grałem w meczu gwiazd, każdy z nich to amator

Nie-nie wiem za co, pokochałem świat tak mocno chyba dzisiaj płacę za to

Widząc krew na chodnikach

Dobro zanika gdy zło nas dotyka

Cieszy się publika gdy spadasz jak Ikar

To świat ciągłych wojen o nic, witam

Ja wolę być pieprzonym orłem pośród wron

Krzyczeć do nich won z moich rodzinnych stron

Żyjąc z dnia na dzień już tak przez lata gram

Bo wrony żyją w stadzie a orzeł lata sam

Wrony pytały mnie dziś o marzenia, odpowiedział im trzepot skrzydeł

Jeden krok za krawędzią nadziemia, zrozumiałem, że wszystko możliwe jest

Jak sens lotu przez chwilę, jak powrót do gniazda zostawiając w tyle

Widoki, które zna tylko garstka, widoki przez które tak często piłem

Motyle, symbole przeobrażeń, wątłe jak nasze postanowienia

Niesione wiatrem padają martwe ufając barwie i sile noszenia

Czas nas zmienia lecz część pozostanie larwami w odwiecznej brzydocie formy

To dziwne znam je lecz rytm przeznaczenia znów każe karmić młode orły

Kiedy chcą Ci podciąć skrzydła, mają ostre słowa cięty język, mogą wygrać

Nie chcą walki na pięści, podobno najsilniejsi walczą na argumenty

Tu prawda jest naga, onieśmielona naszym pragnieniem by skłamać

To nagła jest zmiana, jeszcze wczoraj chcieli się bić po pyskach, psia mać

Nienawiść jest sama, chyba dlatego tak często ją rozumiemy

Nie bawi nas dramat ale i przy komediach już raczej się nie śmiejemy

Ja widzę jak pragną być jak ja, żyć jak ja, też być dziwadłem

Ciągle chodzą za mną i kraczą jak wrony patrząc jak niebo kradnę

Ik kon bellen met elke vraag

Je weet dat het niet leuk is als je er alleen mee bent

Ze kunnen het goede in jou niet zien

Twijfel nog steeds, want dat was niet de manier waarop je het moest nemen

Lang ruzie gehad met God, geloof me

Een beetje zoals kinderen, niemand spreekt eerst

Coole waarnemer, ik was geobsedeerd door het goede, vandaag neuk ik het

Fuck it, ik speelde in de all-star game, iedereen is een amateur

Nee, ik weet niet waarom, ik werd zo verliefd op de wereld, ik denk dat ik er vandaag voor betaal

Bloed zien op de trottoirs

Het goede verdwijnt als het kwade ons raakt

Het publiek is blij als je valt zoals Icarus

Het is een wereld van constante oorlogen om niets, hallo

Ik ben liever een adelaar tussen de kraaien

Schreeuw naar hen vanuit mijn vaderland

Ik leef van dag tot dag, ik speel al jaren zo

Omdat kraaien in een zwerm leven en de adelaar alleen vliegt

De kraaien vroegen me naar mijn dromen van vandaag, het gefladder van vleugels beantwoordde ze

Een stap verder dan de rand van de aarde, begreep ik dat alles mogelijk is

Zoals het gevoel even te vliegen, zoals terugkeren naar het nest en achterlaten

Opvattingen die slechts een handjevol mensen kennen, opvattingen die ik zo vaak heb doorgedronken

Vlinders, symbolen van transformatie, kwetsbaar als onze resoluties

Gewaaid door de wind vallen ze dood neer, vertrouwend op de kleur en draagkracht

De tijd verandert ons, maar sommige blijven larven in de eeuwige lelijkheid van vorm

Het is vreemd dat ik ze ken, maar het ritme van het lot zegt me dat ik jonge adelaars weer moet voeren

Als ze je vleugels willen afsnijden, hebben ze scherpe woorden en een scherpe tong, ze kunnen winnen

Ze willen geen vuistgevecht, blijkbaar het sterkste gevecht om argumenten

Hier is de waarheid naakt, geïntimideerd door ons verlangen om te liegen

Dit is een plotselinge verandering, gisteren nog wilden ze elkaar in het gezicht slaan, klootzak

Haat is zichzelf, ik denk dat we het daarom zo vaak begrijpen

We houden niet van drama, maar we lachen ook niet om komedies

Ik kan zien hoe ze willen zijn zoals ik, leven zoals ik, ook een freak zijn

Ze blijven me volgen en krassen als kraaien terwijl ze me de lucht zien stelen