Your Way Is The Way Home - Tired Pony

I can smell the redwood fire of Oregon

These memories form a choir and they sing to me

It’s years since I’ve been home

And I’ve ached for you

And I wonder how you changed

And if you know my face at all

I’m praying that you will

I’ll carry the thought of you

So gently in my two hands

The decades are stuck like glue

Like the blood soaked into the land

My stampeding heart is lost

Like the compass you always were

I can see in the thawing frost

That your way is the way home

Our ghosts fill up the room completely

So there’s barely room for us and

A clumsy silence falls

These years have humbled me and

I know it’s too late

Your eyes have been my guide they’ve lit my

Northern sky for twenty years or more

Ik ruik het sequoiavuur van Oregon

Deze herinneringen vormen een koor en zingen voor mij

Het is jaren geleden dat ik thuis ben geweest

En ik heb naar je verlangd

En ik vraag me af hoe je bent veranderd

En als je mijn gezicht al kent

Ik bid dat je dat doet

Ik zal de gedachte aan jou dragen

Dus zacht in mijn twee handen

De decennia zitten vast als lijm

Zoals het bloed gedrenkt in het land

Mijn stampende hart is verloren

Zoals het kompas dat je altijd was

Ik kan zien in de dooiende vorst

Dat jouw weg de weg naar huis is

Onze geesten vullen de kamer volledig

Er is dus nauwelijks ruimte voor ons en

Er valt een onhandige stilte

Deze jaren hebben me nederig gemaakt en

Ik weet dat het te laat is

Je ogen waren mijn gids, ze verlichtten mijn

Noordelijke hemel voor twintig jaar of meer