Obelisk - Timber Timbre

From your chair, my narrative tonight

Is your dickless cousin, brother, father, pet, friend, husband or wife

A lavender scent

A bone-orchard of hearts seems to surround you

As you stare each gift horse straight in the mouth

Stare my arrow down

I was invited, I was called out to watch you frolic

And dance

Oh, I buried my head in my hands

I buried my heart there in the sand

I was cock-blocked, cured, encharmed

I was ferociously put upon until it was clear

I should not keep on, I’ll just creep on creepin' on

Yes I will, I’ll not keep on

I’ll just creep on creepin' on

Fell out of this station to levitate your bed

And move her hair on to my chest

Exposing her neck and I tear through

Put you into my arms

And my stomach dropped as you shifted me off to stop

The ectoplasm coiled like a hovering halo of smoke

And our beloved invention

Is conjured each night in your throat

Oh, I buried my head in my hands

I buried my heart there in the sand

I was cock-blocked, cured, encharmed

I was ferociously put upon until it was clear

I should not keep on, I’ll just creep on creepin' on

Yes I will, I’ll not keep on

I’ll just creep on creepin' on

Or do I try one more time?

No, I’ll not keep on

I’ll just creep on creepin' on

Vanuit je stoel, mijn verhaal vanavond

Is je lulloze neef, broer, vader, huisdier, vriend, echtgenoot of echtgenote?

Een lavendelgeur

Een hartenboomgaard lijkt je te omringen

Terwijl je elk cadeaupaard recht in de mond staart

Staar mijn pijl naar beneden

Ik was uitgenodigd, ik werd geroepen om je te zien stoeien

En dans

Oh, ik begroef mijn hoofd in mijn handen

Ik begroef mijn hart daar in het zand

Ik was geblokkeerd, genezen, betoverd

Ik werd woest aangevallen totdat het duidelijk was

Ik moet niet doorgaan, ik kruip gewoon door, kruipend door

Ja dat doe ik, ik ga niet door

Ik kruip maar door, kruip maar door

Uit dit station gevallen om je bed te laten zweven

En breng haar haar naar mijn borst

Haar nek bloot en ik scheur door

Leg je in mijn armen

En mijn maag zakte toen je me naar de stopplaats bracht

Het ectoplasma kronkelde als een zwevende halo van rook

En onze geliefde uitvinding

Wordt elke nacht in je keel opgeroepen

Oh, ik begroef mijn hoofd in mijn handen

Ik begroef mijn hart daar in het zand

Ik was geblokkeerd, genezen, betoverd

Ik werd woest aangevallen totdat het duidelijk was

Ik moet niet doorgaan, ik kruip gewoon door, kruipend door

Ja dat doe ik, ik ga niet door

Ik kruip maar door, kruip maar door

Of probeer ik het nog een keer?

Nee, ik ga niet door

Ik kruip maar door, kruip maar door