Lucienne - Tiamat

Dead angels are our friends

May the demons smile again

And may our virtue be superior

Judge and jury, who’s to blame

And in the end it’s all the same

Rusty ruins with gold exterior

Like quivers hung from clods of grey

You’re getting yourself in our way

I turn the other cheek another day

Lucienne

Burn for me

In a fire of a million degrees

Break down what stands before us

Genosides and Exodus

Folklore of a bleeding Nazarene

A paradise of parasites

Moth holes in wings of white

Hollow psalms of miracles unseen

We are stillborn before the equinox of the Gods

And shall rise from the sound of whipping rods

Years we shall rise from the sound of whipping rods

(the cherubs are falling

The demons are calling)

Dode engelen zijn onze vrienden

Mogen de demonen weer lachen

En moge onze deugd superieur zijn

Rechter en jury, wie heeft de schuld

En uiteindelijk is het allemaal hetzelfde

Roestige ruïnes met gouden buitenkant

Als pijlkokers die aan grijze kluiten hingen

Je zit ons in de weg

Ik keer nog een dag de andere wang toe

Lucienne

Brand voor mij

In een vuur van een miljoen graden

Breek af wat voor ons staat

Genosiden en Exodus

Folklore van een bloedende Nazarener

Een paradijs van parasieten

Mottengaten in witte vleugels

Holle psalmen van ongeziene wonderen

We zijn dood geboren vóór de equinox van de goden

En zal opstijgen van het geluid van zweepslagen

Jaren zullen we opstaan ​​uit het geluid van zweepslagen

(de cherubijnen vallen)

De demonen roepen)