Eternal Suffering - Thy Art Is Murder

Look at the mess we’ve made

Our house is merely a vessel

For the rust and decay

We tear down the walls

We dig up the dirt

We’ve orphaned our dreams

But we still can’t bury the hurt

In the center of the earth

In the warmth of the fire

Hurl the scraps on the embers

Fanning the flame of desire

Igniting the pains of our memories

Yet we’re still ashamed

Was it too late or was it not enough

Did we fail or did we just give up

We are the broken, we are the cursed

We are the stain on a dying earth

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

Grind down

Upon the bones of what was perfect

We’ve had our fill

Now we’re left to wonder was it worth it

Tortured souls

Ever haunted by tortured minds

How on earth will we survive

How in hell can we reverse it

How on earth will we survive

How in hell can we reverse it

Was it too late or not enough

Did we fail or just give up

Submit

Our fate is a grave

In which we dig

Grind down

Upon the bones of what was perfect

We’ve had our fill

Now we’re left to wonder was it worth it

Tortured souls

Ever haunted by tortured minds

How on earth will we survive

How in hell can we reverse it

We are the broken, we are the cursed

We are the stain on a dying earth

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

We are the broken and the flawed

We are the sickness in the fall

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

In the center of the earth

In the warmth of the fire

We throw what’s left on the embers

Fanning the flame of desire

We buried the pain, we buried the flesh

The memories, the feel of regret

Oh the graves we dig just to live in sin

We don’t give up we just give in

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

We are the broken, we are the cursed

We are the stain on a dying earth

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

Chained to each other in misery

Our eternal suffering

Kijk naar de puinhoop die we hebben gemaakt

Ons huis is slechts een schip

Voor de roest en het verval

We slopen de muren

We graven het vuil op

We hebben onze dromen verweesd

Maar we kunnen de pijn nog steeds niet begraven

In het centrum van de aarde

In de warmte van het vuur

Werp de restjes op de sintels

De vlam van verlangen aanwakkeren

De pijn van onze herinneringen aansteken

Toch schamen we ons nog steeds

Was het te laat of was het niet genoeg?

Hebben we gefaald of hebben we het gewoon opgegeven?

Wij zijn de gebrokenen, wij zijn de vervloekten

Wij zijn de vlek op een stervende aarde

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

vermalen

Op de botten van wat perfect was

We hebben onze vulling gehad

Nu moeten we ons afvragen of het het waard was?

Gemartelde zielen

Ooit achtervolgd door gemartelde geesten

Hoe zullen we in vredesnaam overleven?

Hoe kunnen we het in hemelsnaam omkeren?

Hoe zullen we in vredesnaam overleven?

Hoe kunnen we het in hemelsnaam omkeren?

Was het te laat of niet genoeg?

Hebben we gefaald of hebben we het gewoon opgegeven?

Indienen

Ons lot is een graf

Waarin we graven

vermalen

Op de botten van wat perfect was

We hebben onze vulling gehad

Nu moeten we ons afvragen of het het waard was?

Gemartelde zielen

Ooit achtervolgd door gemartelde geesten

Hoe zullen we in vredesnaam overleven?

Hoe kunnen we het in hemelsnaam omkeren?

Wij zijn de gebrokenen, wij zijn de vervloekten

Wij zijn de vlek op een stervende aarde

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

Wij zijn de gebrokenen en de gebrekkigen

Wij zijn de ziekte in de herfst

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

In het centrum van de aarde

In de warmte van het vuur

Wat er nog over is, gooien we op de sintels

De vlam van verlangen aanwakkeren

We hebben de pijn begraven, we hebben het vlees begraven

De herinneringen, het gevoel van spijt

Oh de graven die we graven om in zonde te leven

We geven niet op, we geven gewoon toe

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

Wij zijn de gebrokenen, wij zijn de vervloekten

Wij zijn de vlek op een stervende aarde

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden

Aan elkaar geketend in ellende

Ons eeuwig lijden