Pseudo Gods - THY ANTICHRIST

Destroying with rage the dead gods' effigies

With the reality hammer and the crude existence

Frozen idols in time, silent and indolent

Fantastic images that never cried because they

Were engreived over rock.

Forgotten is the man in the inevitable path of his destiny

Thrown in the abyss where he lies lost

In the faith of his own lie,

Like senseless believer of vain myths.

Contaminated by absurd illusory beliefs

Postrated to the dead gods' feet

In the laughable genuflexion of his ignorance.

Pseudo Gods (repeat)

Temples and altars to worship false deities

Gods that in a distant time the man begat

As result of the fallacy imagination,

Idols that have stolen the reason

And they’re reclaiming abnegation.

I abhor this dead sphinxes…

Met woede de beeltenissen van de dode goden vernietigen

Met de realiteitshamer en het ruwe bestaan

Bevroren idolen in de tijd, stil en traag

Fantastische beelden die nooit huilden omdat ze

Waren gegraveerd over rots.

Vergeten is de man op het onvermijdelijke pad van zijn lot

In de afgrond gegooid waar hij verloren ligt

In het geloof van zijn eigen leugen,

Als een zinloze gelovige van ijdele mythen.

Besmet door absurde illusoire overtuigingen

Geplaatst aan de voeten van de dode goden

In de lachwekkende kniebuiging van zijn onwetendheid.

Pseudo-goden (herhalen)

Tempels en altaren om valse goden te aanbidden

Goden die in een verre tijd de man verwekte

Als gevolg van de drogreden verbeelding,

Idols die de reden hebben gestolen

En ze eisen zelfverloochening terug.

Ik verafschuw deze dode sfinxen...