Infernal - Thundra

Behold the blazing fire, that cursed the unholy rings.

Swept in torchlit shadows, beyond the starburning cradle of heaven.

Many dreams, when night crept within.

These fragile souls, moaning in dead seas, dim.

Infernal chaos, of winds, beyond obscurity sin.

Ravens so dark, comes like the sea of dreams.

The watcher, our father no clouds will reveal.

Serevants forever, all cruelty we see.

Nocturnal beasts, roam shadow at flee, sorrow for thee…

Infernal…

Fallen star, corrupt by all deed.

Treasure all life that feed, upon the aurora what wisdom could pour.

Demise to creation, dominions adore.

Sorrow through ages, will shine in the night.

Shadows hunger upon emtyless thoughts.

No mercy shown for the heavenly force.

Painfull images gather upon his wrath.

Tears run like rivers in rainfull paths.

Fearing, daring, it’s loss to unbearing.

Grieving upon altars where ravens are still singing.

Screeching, dancing so macabre in dark blizzards.

Bearer of blizzards, cold cruelty within us.

Pyres enlighten the cold winter night.

For ages devours all dreamers sight.

For those weak who’d sell their souls.

No victory, but slavery ye fools.

Grasp to the storm of angels from dawn.

Turned from the light, as bloodshed is sown.

Murders at night, forever embraced, by unholy innocent lie.

The clouds unveils the night burning sky.

The oceans whirls waves of chaos delight.

Through the fires of torment, our souls will shine bright in the night.

Swords of chaos, rise in the shadows.

See us dance, forever under the stars.

Darkness is here, chaos eternal.

The watcher, our father no clouds will reveal.

Serevants forever, all cruelty we see.

Nocturnal beasts, roam shadow at flee, sorrow for thee…

Infernal…

Zie het laaiende vuur, dat de onheilige ringen vervloekte.

Geveegd in fakkelverlichte schaduwen, voorbij de sterrenbrandende wieg van de hemel.

Veel dromen, toen de nacht naar binnen kroop.

Deze fragiele zielen, kreunend in dode zeeën, dim.

Helse chaos, van winden, voorbij de obscuriteit zonde.

Raven zo donker, komt als de zee van dromen.

De wachter, onze vader zal geen wolken onthullen.

Dienaars voor altijd, alle wreedheid die we zien.

Nachtelijke beesten, zwerven in de schaduw op de vlucht, verdriet om u...

helse…

Gevallen ster, corrupt door alle daden.

Koester al het leven dat zich voedt, op de aurora wat wijsheid zou kunnen gieten.

Ondergang tot schepping, heerschappijen zijn dol op.

Verdriet door de eeuwen heen, zal schijnen in de nacht.

Schaduwen hongeren naar zinloze gedachten.

Geen genade getoond voor de hemelse kracht.

Pijnlijke beelden verzamelen zich op zijn toorn.

Tranen stromen als rivieren over regenachtige paden.

Angstig, gedurfd, het is verlies voor ondraaglijk.

Treurend op altaren waar raven nog zingen.

Krijsen, dansen zo macaber in donkere sneeuwstormen.

Drager van sneeuwstormen, koude wreedheid in ons.

Brandstapels verlichten de koude winternacht.

Eeuwenlang verslindt het zicht van alle dromers.

Voor de zwakken die hun ziel zouden verkopen.

Geen overwinning, maar slavernij, dwazen.

Grijp vanaf het ochtendgloren naar de storm van engelen.

Afgekeerd van het licht, zoals bloedvergieten wordt gezaaid.

Nachtelijke moorden, voor altijd omarmd, door onheilige onschuldige leugens.

De wolken onthullen de brandende nachthemel.

De oceanen wervelen golven van verrukking van de chaos.

Door de vuren van kwelling zullen onze zielen helder schijnen in de nacht.

Zwaarden van chaos, sta op in de schaduw.

Zie ons dansen, voor altijd onder de sterren.

Duisternis is hier, eeuwige chaos.

De wachter, onze vader zal geen wolken onthullen.

Dienaars voor altijd, alle wreedheid die we zien.

Nachtelijke beesten, zwerven in de schaduw op de vlucht, verdriet om u...

helse…