Songs For Insects - Thought Industry

I sing poems of rebellion.

Lax russet lips lavish

Scabrous empathy.

Without rights I kowtow.

A silly

Carcass burrowing forward.

This reads terms of vast

Cosmos for Tianamen Square, or felt dampness in meat.

I crave iced pavement to clot my languid flesh.

Without

Rights I blunder.

A bloated child lost in a flaccid smile.

Mold and silk ripple the womb.

Congested slams of Beijing.

Suckle chunk water surviving rusty plumbing.

Paint chips and fades the wormholed face of Mao

Zedong.

Insects tremble at the coming of the Year of the

Cockroach.

Visage with backwards eyes could be Sun-Yet-Sen.

A Friend armed with nails to help me torch the flag.

«Leader, your steps I adore.

I’ll fight along since you

Stand for me.

I have surrendered to life’s enchantment, a Voluptuous passing dream.»

«Carnage?, peeped the Fly.

His wings glide with

Sweat.

Lick her foot.

Consume it slowly.

Blood is what I Need.

Raped her squirming cute face sobbing.

I’m the

Cockroach King.

When is wrong all right?

We’ll banter in The cupboards.

Meditate.

Use Zen under the plates.

Father I am.

I’m you, but I’ve found I’m you as lethe.

Sable Saliva paints a plethora of Lindens with rugose

Branches and molted angst torsos.

«Don't cry my baby brother.

A martyr I was made.

When the tanks just roll me over, remember where your

Loyalties remain.

Thighs held tense and wet deserve salacious care.

Risque' like death I maim guests slowly.

Love is all I Need.

A fat bombast stripped leitmotif for the Cockroach

King.

A ruffian to trust?

Like what kissing preludes.

What

Rigmarole poets elude.

Father I am.

I’m you, but I’ve

Found I’m you;

a swain.

The pariah’s gone.

Extirpated.

Let’s burn His house.

Holy water drink it slowly.

Where’s the police tonight?

Stumbling down here.

Here the police will die.

City

Water vomits harshly.

Love spinning round.

Flailing.

Bloody water washes hardly.

Sauterne, parched I suck.

Blotter.

Sweat and water tastes too salty now.

Lepidoptera.

One billion strong.

Twenty miles wide

To kill one man.

No time to use with morals to loose.

To choose.

Dabble dandy sulfur daisy eye.

My eye.

Debatable

Flummery.

Me free.

Lilliputian ego.

A rayon vest, a Smooth chest.

No complications.

No compendium.

Sangfroid.

I disencumber with equilibrium.

A drunkard.

I am.

I’m you,

but I’ve found I’m you as dawn.

Ik zing gedichten over rebellie.

Losse roodbruine lippen weelderig

Schaamtelijke empathie.

Zonder rechten kowtow.

een dwaze

Karkas gravend naar voren.

Dit leest de voorwaarden van vast

Kosmos voor het Tianamen-plein, of voelde vocht in vlees.

Ik hunker naar ijskoude bestrating om mijn lome vlees te stollen.

Zonder

Rechten die ik mis.

Een opgeblazen kind verloren in een slappe glimlach.

Schimmel en zijde rimpelen de baarmoeder.

Overvolle slams van Peking.

Zuig brok water dat roestige leidingen overleeft.

Verf schilfers en vervaagt het wormgat van Mao

Zedong.

Insecten trillen bij komst van het Jaar van de

Kakkerlak.

Gezicht met achterwaartse ogen kan Sun-Yet-Sen zijn.

Een vriend gewapend met spijkers om me te helpen de vlag aan te steken.

«Leider, ik ben dol op uw stappen.

Ik vecht mee sinds jij

Sta voor mij.

Ik heb me overgegeven aan de betovering van het leven, een wulpse voorbijgaande droom.»

« Bloedbad?, gluurde de Vlieg.

Zijn vleugels glijden met

Zweet.

Lik haar voet.

Consumeer het langzaam.

Bloed is wat ik nodig heb.

Verkracht haar kronkelende schattige gezicht snikkend.

Ik ben de

Kakkerlak koning.

Wanneer is het goed?

We babbelen in de kasten.

Mediteren.

Gebruik Zen onder de borden.

Vader ben ik.

Ik ben jou, maar ik heb ontdekt dat ik jou zo lethe ben.

Sable Speeksel schildert een overvloed aan linden met rugose

Takken en geruide angst torso's.

«Niet huilen, mijn kleine broertje.

Een martelaar die ik ben gemaakt.

Als de tanks me omrollen, onthoud dan waar je...

Loyaliteiten blijven.

Dijen die gespannen en nat worden gehouden, verdienen wellustige zorg.

Risque' like death Ik verminkte gasten langzaam.

Liefde is alles wat ik nodig heb.

Een dikke bombast gestript leidmotief voor de kakkerlak

Koning.

Een schurk om te vertrouwen?

Zoals wat kussen voorafgaat.

Wat

Rigmarole-dichters ontwijken.

Vader ben ik.

Ik ben jou, maar ik heb

Gevonden dat ik jou ben;

een zwaan.

De paria is weg.

uitgestorven.

Laten we Zijn huis verbranden.

Wijwater drink het langzaam op.

Waar is de politie vanavond?

Struikelend hier.

Hier zal de politie sterven.

Stad

Water braakt hard.

Hou van rondjes draaien.

zwaaiend.

Bloedig water wast nauwelijks.

Sauterne, uitgedroogd ik zuig.

Vloeipapier.

Zweet en water smaken nu te zout.

Lepidoptera.

Een miljard sterk.

twintig mijl breed

Om één man te vermoorden.

Geen tijd om te gebruiken met moraal om los te laten.

Kiezen.

Dabble dandy zwavel madeliefje oog.

Mijn oog.

discutabel

Geleuter.

Ik gratis.

Lilliputter ego.

Een rayon vest, een gladde borst.

Geen complicaties.

Geen samenvatting.

Koelbloedigheid.

Ik ontlast met evenwicht.

Een dronkaard.

Ik ben.

Ik ben jou,

maar ik heb ontdekt dat ik jou ben als de dageraad.