Ortie - Thot

I decide today to plant

Every sorrow I have felt in

A valley hidden behind

The noisy silence of my life

I am sure I could request

The feather juggler for her help

To lay down safety next to her

Far away from you coz

You poke the sun in me, you poke the sun in me, you poke the sun in me like a

thistle’s queen

Today I could detune the sky to reverse these feelings coz

You poke the sun in me, you poke the sun in me, you poke the sun in me like a

thistle’s queen

Today I could bury the trees to extract the meaning of tears

On the top of the windmills

We are both stories beginning

In a glimpse of the daylight

We are both lovers wondering

Pain can’t be enchained to the words I will erase

Today we are foolish enough to muzzle the silence in the game once again we’ll

try

You poke the sun in me, you poke the sun in me, you poke the sun in me like a

thistle’s queen

Today I could detune the sky to reverse these feelings coz

You poke the sun in me, you poke the sun in me, you poke the sun in me like a

thistle’s queen

Today I could bury the trees to extract the meaning of tears

Today I could wake up alone and erase your remaining

Today, I could unleash the dawn and give up with this day mare

Ik besluit vandaag om te planten

Elk verdriet dat ik heb gevoeld in

Een vallei verborgen achter

De luidruchtige stilte van mijn leven

Ik weet zeker dat ik het zou kunnen aanvragen

De verenjongleur voor haar hulp

Om veiligheid naast haar te leggen

Ver weg van jou coz

Je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij als een

distel koningin

Vandaag zou ik de lucht kunnen ontstemmen om deze gevoelens om te keren, coz

Je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij als een

distel koningin

Vandaag zou ik de bomen kunnen begraven om de betekenis van tranen eruit te halen

Op de top van de windmolens

We zijn beide verhalen beginnen

In een glimp van het daglicht

We zijn allebei geliefden, we vragen ons af

Pijn kan niet worden vastgeketend aan de woorden die ik zal wissen

Vandaag zijn we zo dwaas om de stilte in het spel te muilkorven, nogmaals, we zullen

proberen

Je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij als een

distel koningin

Vandaag zou ik de lucht kunnen ontstemmen om deze gevoelens om te keren, coz

Je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij, je steekt de zon in mij als een

distel koningin

Vandaag zou ik de bomen kunnen begraven om de betekenis van tranen eruit te halen

Vandaag zou ik alleen wakker kunnen worden en je restanten wissen

Vandaag kon ik de dageraad ontketenen en opgeven met deze dagmerrie