Vultures - This Ending

The first rays of light brought a great darkness

They brought it with them into my world

Anticipate the horrors that lie in wait

My time was spent forcing me to leave

Like vultures ripping me apart

Nothing to do but to endure the pain

Like ravens tearing the flesh off my bones

Each pick brings me futher to my grave

Time brings me closer to judgement

This time it almost felt safe

The hours passed and then they came

Like blind rats staring into the void

Can’t see nor hear, relieved it’s not their pain

Stay in the shadows, hidden in plain sight

Choose not to act, accept this bitter fact

Like vultures ripping me apart

Nothing to do but to endure the pain

Like ravens tearing the flesh off my bones

Each pick brings me futher to my grave

Screaming at the top of my lungs

I feel the sensation of a pain undivine

No-one seems to hear the endless cries

From the undesired ripped apart

Like vultures, like rats

Shut out the pain, ignore the past

Can’t bring myself to end this loathsome act

A life once worth living, stolen by rats

A rusty blade briefly eases the pain

Not fit to live in a world of neglect

Screaming to deaf ears, silent to the rest of the world

Awaiting a sunrise, bringing darkness to an end

De eerste lichtstralen brachten een grote duisternis

Ze brachten het mee naar mijn wereld

Anticipeer op de verschrikkingen die op je wachten

Mijn tijd werd gebruikt om me te dwingen te vertrekken

Als gieren die me uit elkaar scheuren

Er zit niets anders op dan de pijn te verdragen

Als raven die het vlees van mijn botten scheuren

Elke keuze brengt me verder naar mijn graf

De tijd brengt me dichter bij het oordeel

Deze keer voelde het bijna veilig

De uren gingen voorbij en toen kwamen ze

Als blinde ratten die in de leegte staren

Kan niet zien of horen, opgelucht dat het hun pijn niet is

Blijf in de schaduw, verborgen in het volle zicht

Kies ervoor om niet te handelen, accepteer dit bittere feit

Als gieren die me uit elkaar scheuren

Er zit niets anders op dan de pijn te verdragen

Als raven die het vlees van mijn botten scheuren

Elke keuze brengt me verder naar mijn graf

Schreeuwend naar de top van mijn longen

Ik voel de sensatie van een ongoddelijke pijn

Niemand lijkt de eindeloze kreten te horen

Van het ongewenste uit elkaar gescheurd

Zoals gieren, zoals ratten

Sluit de pijn buiten, negeer het verleden

Kan mezelf er niet toe brengen om deze walgelijke daad te beëindigen

Een leven dat ooit de moeite waard was, gestolen door ratten

Een roestig mes verzacht de pijn even

Niet geschikt om in een wereld van verwaarlozing te leven

Schreeuwen voor dovemansoren, stil voor de rest van de wereld

In afwachting van een zonsopgang, een einde makend aan de duisternis