A Point Between Extremes - This Beautiful Republic

One of our most ambitious attempts to date,

we incorporated a lot of elements that we’d been trying

to use for a while.

The group vocals are a group of guys

from the label who came over and had a blast with us in the studio one day.

My heart is tired

of feeling suffering

My mind keeps wondering

who I should be Oh, so alone

With no one here for me I feel so dead

You whispered in the dark, and you said, you said

No, No, never alone

I’ve been thinking about

The paths that my life

has gone down

I’ve pushed a crown

of thorns in my brow

To show my salvation

worked out

With all the knowledge

I had learned

Anchored to righteousness

I’d earned

Now I’ve gone the other way

Depended too heavily on grace

I need a reprieve

A point between extremes

Een van onze meest ambitieuze pogingen tot nu toe,

we hebben veel elementen opgenomen die we hadden geprobeerd

een tijdje te gebruiken.

De groepszang is een groep jongens

van het label dat langskwam en het op een dag met ons meemaakte in de studio.

Mijn hart is moe

van het voelen van lijden

Mijn geest blijft zich afvragen

wie ik zou moeten zijn, oh, zo alleen

Met niemand hier voor mij voel ik me zo dood

Je fluisterde in het donker, en je zei, je zei

Nee, nee, nooit alleen

Ik heb nagedacht over

De paden die mijn leven

is gedaald

Ik heb een kroon geduwd

van doornen in mijn voorhoofd

Om mijn redding te tonen

Gesport

Met alle kennis

Ik heb geleerd

Verankerd in gerechtigheid

ik had verdiend

Nu ben ik de andere kant op gegaan

Te veel afhankelijk van genade

Ik heb uitstel nodig

Een punt tussen uitersten