Dead End Friends - Them Crooked Vultures

I drive all alone, at night,

I drive all alone.

Don’t know what I’m headed for.

I follow the road, blind.

Until the road is dead end.

Night’s in my veins, it’s calling me,

Racing along these arteries

And law, is just a myth

To herd us over the cliff.

I follow the road at night,

Just hoping to find

Which puzzle piece fell out of me.

I know who you are,

Open the door and climb in.

Hold me real close, then do it again,

I ache for the touch of my dead end friends

And oh, I gotta know…

Is it dead

At the end of the road?

I can tell

By that look in your eyes,

We’re the same,

My dead end friends and I

We drive all alone at night,

A never ending begin.

Sweet as a curse just out of reach,

Awakens the dead end part of me & oh,

No more wandering.

Just me and my dead end friends again.

Dead end friends

Dead end friends

Dead end friends

Dead

Ik rijd helemaal alleen, 's nachts,

Ik rijd helemaal alleen.

Weet niet waar ik naar op weg ben.

Ik volg de weg, blind.

Tot de weg doodloopt.

Nacht is in mijn aderen, het roept me,

Racen langs deze slagaders

En de wet, is slechts een mythe

Om ons over de klif te drijven.

Ik volg de weg 's nachts,

Gewoon hopen te vinden

Welk puzzelstukje viel uit mij.

Ik weet wie je bent,

Open de deur en klim naar binnen.

Houd me heel dichtbij, doe het dan opnieuw,

Ik snak naar de aanraking van mijn doodlopende vrienden

En oh, ik moet weten...

Is het dood?

Aan het einde van de weg?

Ik kan zeggen

Door die blik in je ogen,

We zijn hetzelfde,

Mijn doodlopende vrienden en ik

We rijden 's nachts helemaal alleen,

Een begin zonder einde.

Zoet als een vloek net buiten bereik,

Wekt het doodlopende deel van mij & oh,

Niet meer ronddwalen.

Alleen ik en mijn doodlopende vrienden weer.

Doodlopende vrienden

Doodlopende vrienden

Doodlopende vrienden

Dood