When I Died - The Thermals

The Earth was too hot

The air was too thin

I took off my clothes

I took off my skin

I crawled to the sea

That was crawling from me

So I could swim…

Yeah, so I could swim!

I was sick of the land

I was sick from the heat

I was sick of the sun and the sky and the trees

Over the air that I needed to breathe

When I held with my hands

When I walked on my feet

I took off my clothes

I took off my skin

Started shedding my arms

To start getting my fins

Crawled to the sea that was calling for me

So I could swim, swim the ocean wide

I was only just past the low tide

When I died

When I died

Yeah when I died

My head did swell

I said to myself

Nature sure took its sweet time

I was already losing my spine

I was sick with horror when my curtain fell

It’s the end of the story I was certain to tell

Watching their faces as they pulled me from the sea

Feeling for the place I thought my gills would be

Busted and wrecked

Justly infected

My body beyond repair

Had no objection sir

My only questions were

Where do I go and will I know when I’m there

But I really couldn’t say that I cared

When I died

When I died

Yeah when I died

My head did swell

I said to myself

Nature sure took its sweet time

I was already losing, yeah!, my spine

I was already losing my spine

But life was short

At least it was short

The Earth was too hot

The air was too thin

I took off my clothes

I took off my skin

I crawled to the sea

That was crawling from me

So I could swim…

Yeah, so I could swim!

When I died

When I died

Yeah when I died

My head did swell

I said to myself

Nature sure took its sweet time

I was already losing, yeah!, my spine

De aarde was te heet

De lucht was te dun

Ik deed mijn kleren uit

Ik heb mijn huid eraf gehaald

Ik kroop naar de zee

Dat kroop van mij

Dus ik kon zwemmen...

Ja, dus ik kon zwemmen!

Ik had genoeg van het land

Ik was ziek van de hitte

Ik was de zon en de lucht en de bomen beu

Over de lucht die ik nodig had om te ademen

Toen ik met mijn handen vasthield

Toen ik op mijn voeten liep

Ik deed mijn kleren uit

Ik heb mijn huid eraf gehaald

Begon mijn armen te verliezen

Om mijn vinnen te krijgen

Naar de zee gekropen die om mij riep

Dus ik kon zwemmen, de oceaan wijd zwemmen

Ik was nog maar net voorbij het eb

Toen ik stierf

Toen ik stierf

Ja toen ik stierf

Mijn hoofd zwol op

Ik zei tegen mijzelf

De natuur heeft zeker zijn tijd genomen

Ik was mijn ruggengraat al aan het verliezen

Ik was ziek van afgrijzen toen mijn gordijn viel

Het is het einde van het verhaal dat ik zeker zou vertellen

Kijkend naar hun gezichten terwijl ze me uit de zee trokken

Gevoel voor de plek waarvan ik dacht dat mijn kieuwen zouden zijn

Betrapt en vernield

terecht besmet

Mijn lichaam niet meer te repareren

Had geen bezwaar meneer

Mijn enige vragen waren:

Waar ga ik heen en weet ik wanneer ik er ben?

Maar ik kon echt niet zeggen dat het me iets kon schelen

Toen ik stierf

Toen ik stierf

Ja toen ik stierf

Mijn hoofd zwol op

Ik zei tegen mijzelf

De natuur heeft zeker zijn tijd genomen

Ik was al aan het verliezen, yeah!, mijn ruggengraat

Ik was mijn ruggengraat al aan het verliezen

Maar het leven was kort

Het was tenminste kort

De aarde was te heet

De lucht was te dun

Ik deed mijn kleren uit

Ik heb mijn huid eraf gehaald

Ik kroop naar de zee

Dat kroop van mij

Dus ik kon zwemmen...

Ja, dus ik kon zwemmen!

Toen ik stierf

Toen ik stierf

Ja toen ik stierf

Mijn hoofd zwol op

Ik zei tegen mijzelf

De natuur heeft zeker zijn tijd genomen

Ik was al aan het verliezen, yeah!, mijn ruggengraat