Jesti Srca Ljudi - The Stone

Uska staza vodi u planine

Gde se truo rastocih u zemlji

Davno rodjen, davno umro jos mi pamte ime

Jos mi pamte ime

Jos I’m sece grudi

Postalo je sinonim za onaj

Najgori strah u srcu ljudi

Uskom stazom povorka se krece

Predvodi ih kazu cudotvorac

Nesto mumla, oko vrata krst, u ruci kolac

Izjela ih sumnja

Da se nekad nocu budim

Mesecinom da ogrnem kosti

I da jedem srca ljudi

Osvetli ih sred blatnjavog puta

Munja kada zapara nebesa

Kocem prete, izjela ih kuga

Bedne vrece kostiju I mesa

Krenuli da mir mog groba ruse

Orlovi I’m iskljuvali oci

Da mi dusa ne luta ko pseto

Sto mi pisa po nadgrobnoj ploci

Pogrbljene senke kroz noc plove

Noge teske ostaju bez daha

Cutke idu u sebi se mole

Da ne klonu pod udarom straha

Crna noc sve zavila u crno

Crnom zemljom ispod neba crnog

Idu oni koji misle

Da me nocas ubijaju mrtvog

Uskom stazom povorka se krece

Opkoljena svim okotom tmine

Cutke idu slute nikad nece

Vratiti se sa moje planine

Een smal pad leidt de bergen in

Waar degenen die in de aarde groeiden verrotten

Lang geleden geboren, lang geleden gestorven, ze herinneren zich mijn naam nog

Ze herinneren zich mijn naam nog

Ik snij nog steeds in mijn borst

Het is synoniem geworden met de ene

De ergste angst in het hart van mensen

De stoet beweegt zich langs het smalle pad

Ze worden geleid door een zogenaamde wonderdoener

Hij mompelt iets, een kruis om zijn nek, een staak in zijn hand

Twijfel at ze op

Dat ik soms 's nachts wakker word

Met de maan om de botten te bedekken

En om de harten van mannen te eten

Verlicht ze midden op een modderige weg

Bliksem wanneer het de hemel stoomt

Bedreigd met een staak, opgegeten door de pest

Ellendige zakken met botten en vlees

Ga op pad om de vrede van mijn graf te vernietigen

Eagles ik ben uit mijn ogen

Zodat mijn ziel niet ronddwaalt als een hond

Wat staat er op mijn grafsteen geschreven?

Ineengedoken schaduwen zeilen door de nacht

De benen zijn zwaar en buiten adem

Cutka gaat naar binnen en bidt

Niet bezwijken onder de impact van angst

De zwarte nacht veranderde alles in zwart

Zwarte aarde onder een zwarte lucht

Degenen die denken gaan

Dat ze me vanavond dood vermoorden

De stoet beweegt zich langs het smalle pad

Omringd door alle duisternis

De stilte gaat, ik denk dat het nooit zal gebeuren

Terug van mijn berg