Fevered - The Stills

Strange like skin

That I believe in

It stretches over bone

And smells like honey on the wind

All so strange

I can’t remember

Where the heartache ends

And the fever it begins

Scenes of Mary Magdalena

Who shakes her lovers bones

At all the demons in the window

All so strange

The dreams that haunt my bad

The heartache swells

and quickens near the end

And then slows down

It slows down

Till I shut down,

I won’t try to run

Strange like skin

That I believe in

It leaks out of the phone

And spills like

Honey from the window

Warm and strange

I can’t remember

How the heartbreak mends

When the fever it remains

And I’m so down,

So down

So down

And I lay down

And I won’t try to run

Vreemd als huid

Waar ik in geloof

Het strekt zich uit over het bot

En ruikt naar honing in de wind

Allemaal zo vreemd

Ik kan het me niet herinneren

Waar het verdriet eindigt

En de koorts die begint

Scènes van Maria Magdalena

Wie schudt de botten van haar minnaars

Bij alle demonen in het raam

Allemaal zo vreemd

De dromen die mijn slecht achtervolgen

Het hartzeer zwelt op

en versnelt tegen het einde

En dan vertraagt

Het vertraagt

Tot ik me afsluit,

Ik zal niet proberen te rennen

Vreemd als huid

Waar ik in geloof

Het lekt uit de telefoon

En morst als

Honing uit het raam

Warm en vreemd

Ik kan het me niet herinneren

Hoe het liefdesverdriet geneest

Als de koorts blijft?

En ik ben zo down,

Dus naar beneden

Dus naar beneden

En ik ging liggen

En ik zal niet proberen te rennen