Fool for Your Philosophy - The Slow Readers Club

I was alone, I was afraid

I was a fool for your philosophy

So I set out, upon a lake

And thought of all the things I’d never be

What am I, what are we

Are we shades of mediocrity

Give me a sign, what does it take

To shake the fear I feel imprison me

In my darkest moment

What if I bow, what if I prey

I will present to you my modesty

Will I be found, will I be saved

Will all my dreams keep drifting out to sea

What am I, what are we

Are we shades of mediocrity

Give me a sign, what does it take

I search again, and again

And again, And again for love

In my darkest moment

This is my darkest moment

I feel the fear take over me, over me

This is my darkest moment

I feel the fear take over me, over me

In my darkest moment

I was alone, I was afraid

I was a fool for your philosophy

Give me a sign, what does it take

I search again and again

And again, And again for love

Ik was alleen, ik was bang

Ik was een dwaas voor je filosofie

Dus ik ging op weg, op een meer

En dacht aan alle dingen die ik nooit zou zijn

Wat ben ik, wat zijn wij?

Zijn we middelmatigheid?

Geef me een teken, wat is ervoor nodig?

Om de angst die ik voel af te schudden, zet me gevangen

In mijn donkerste moment

Wat als ik buig, wat als ik prooi?

Ik zal u mijn bescheidenheid presenteren

Zal ik gevonden worden, zal ik gered worden?

Zullen al mijn dromen naar zee blijven drijven?

Wat ben ik, wat zijn wij?

Zijn we middelmatigheid?

Geef me een teken, wat is ervoor nodig?

Ik zoek opnieuw en opnieuw

En opnieuw, en opnieuw voor de liefde

In mijn donkerste moment

Dit is mijn donkerste moment

Ik voel dat de angst mij overneemt, over mij

Dit is mijn donkerste moment

Ik voel dat de angst mij overneemt, over mij

In mijn donkerste moment

Ik was alleen, ik was bang

Ik was een dwaas voor je filosofie

Geef me een teken, wat is ervoor nodig?

Ik zoek opnieuw en opnieuw

En opnieuw, en opnieuw voor de liefde