From the Plains to Mexico - The Residents

We were lyin' on the prairie, on slaughter’s ranch one night

With our heads upon our saddles and a campfire burnin' bright

Soon we fell to talkin' of distant friends so dear

Oh, when a boy raised up in his saddle and he wiped away our tear

Oh, I fell in love with a neighbor girl, her cheeks were soft and white

Another feller loved her too and it ended in a fight

Oh, it makes me shake and shudder to think of that awful night

When Tom and I began to fight and I stabbed him with my knife

I fell down on my knees and tried to stop the blood

That came out from his side all spurtin'

Like some bright red crimson flood

And now when I am sleepin' I hear him softly say

Oh Bob, I know you’re sorry but I’ve gone to a better place

Yes I guess, I believe it but I just can’t let it go

His dyin' eyes are with me, oh from the plains to Mexico

We lagen op een avond op de prairie, op de slachtboerderij

Met onze hoofden op onze zadels en een kampvuur dat helder brandt

Al snel hadden we het over verre vrienden zo dierbaar

Oh, toen een jongen in zijn zadel opstond en onze traan wegveegde

Oh, ik werd verliefd op een buurmeisje, haar wangen waren zacht en wit

Een andere kerel hield ook van haar en het eindigde in een gevecht

Oh, het doet me trillen en huiveren als ik aan die vreselijke nacht denk

Toen Tom en ik begonnen te vechten en ik hem met mijn mes neerstak

Ik viel op mijn knieën en probeerde het bloed te stoppen

Dat kwam van zijn kant allemaal spurtin'

Als een felrode karmozijnrode vloed

En nu, als ik slaap, hoor ik hem zachtjes zeggen:

Oh Bob, ik weet dat het je spijt, maar ik ben naar een betere plek gegaan

Ja, ik denk het, ik geloof het, maar ik kan het gewoon niet loslaten

Zijn stervende ogen zijn bij mij, oh van de vlakten tot Mexico